nie mam ochoty wracac na studia

macie tez tak? dostaje nerwicy jak pomysle ze za 3 tyg musze wrocic na uczelnie. nie dogaduje sie z grupa i czuje sie tam zle. :(

mi też sie nie chce wracać, chyba wybrałam zły kierunek (informatyka)

to nie wracaj, albo zmień grupę

a ja tam chcę i mogłabym już :P Może to Ty izolujesz sie od grupy???

grupy nie umiem zmienic, bo jest nas garstka :( zle sie tam czuje, i znowu tyle godzin w stresie kazdego dnia. a nie rzuce tego, bo jak juz podjelam sie studiowac to musze skonczyc ten kierunek. a na zajeciach az sie boje, czy w ogole bede z kims siedziec czy sama znowu. :O

mnie tez sie nie chce jak pomysle ile bede meic nauki :P a infroma nie taka zla:P

od poczatku nie umialam sie tam wkrecic. trafilam na rok, gdzie ludzie znali sie z liceum. i to spora grupa. i jak zostalam na boku tak dalej jestem. nie mam smialosci zagadac i jestem sama. co zrobic zeby znow bylo 1 lipca? dalabym wszystko :O

a szczerze... to co z toba nie tak ,ze zle z grupą zyjesz?

są jakies inne grupy? zacznij chodzić do innej, żaden problem

ja zmienilam uniwersytet i kraj po 1 roku ;) sprobujcie duzo fajniej :D

są dorośli ludzie, po prostu podchodz do wszystkich i gadaj o wszystkim, nie wiem jak u was ale u mnie nie ma jakis zamknietych grupek tak jak było w liceum, każdy chetnie gada z każdym

hmm, zalezy na jaki rok trafisz. tez myslalam, ze bedzie inaczej, ze to studia, nie liceum. ale sa grupki u nas. dziewczyny potworzyly grupki i ciagle trzymaja sie razem, z facetami jest to samo. wiec owszem - to dorosli ludzie, ale raczej coagle trzymaja sie razem. a zagadac i podejsc do 10 rozchichotanych dziewczyn nie mam smialosci. :( niedlugo grudzien wiec znowu kilkanasice dni wolnego, potem nowy rok, i wiosna i kolejny rok za mna. byle do konca.

a co to za straszne kierunki na ktorych studiujecie? starch sie bac:)

z takim nastawieniem to nie prtzetrwasz, a najwyzej nabawisz sie wrzodow na zoladku. msusiz po prostu zrobic cos, zeby studia nie byly koszmarem, zacznij od pytania o notatki, o byle gowna i zacznij na litosc boska z nimi rozmawiac, okaze sie, ze o dziwo to sa sympatyczne osoby. po co masz iles jeszcze lat zmieniac sobie w koszmar

no wlasnie co to za kierunek, ze ludzie sie zachowuja jak dzieci?

nie boj sie! podejdz do nich poprostu:)

Buahahhahahahahahahahaha Studia w przeciwieństwie do podstawówki i średniej to raczej świadomy wybór. Nie podoba ci się, to zmieniasz. Aż do skutku :P

Ktoś dobrze doradził... pytaj o notatki, teraz jak wrócisz zapytaj jak mineły wakacje, zacznij z nimi przebywać, rozmawiać... Domyślam się, że będzie Ci ciężko... A powiedz zależy Ci na przyjaźni z nimi? Jak tak to zamiast siadać w ławce sama dosiądź się do osoby która równiez siedzi sama i powoli zacznij się wkręcać w ich towarzystwo. Życzę powodzenia :)

ok. to jest dobra rada. ale ja rozmawiam z tymi ludzmi. nie ze wszystkimi, ale o sprawach uczelni, zajec, notatek potrafie z nimi zagadac. ale na tym sie konczy. otem kazdy ma swoje towarzystwo i odchodzi. a ja nie lubie sie narzucac. tak naprawde nie zalezy mi az tak bardzo zeby tam zdobyc przyjaciol, tylko chodzi o to, ze zle sie tam czuje. nie potrafie dosiasc sie do kogos, bo jak sa lawki 2osobowe to kazdy ma swoje towarzystwo, a jak wieloosobowe to grupa jest tak rozhichotana i zagadana ze jakbym sie tam dosiadla ze slynnym \"hej, co slychac\" to wszysycy na mnie dziwnie by zerkali. to juz dwa lata sie ciagnie, w dodatku od pierwszego roku wydaje mi sie, ze pewne osoby ciagle mnie obserwuja i przez to rowniez czje sie dziwacznie. a studiow nie zmienie, bo sa nawet ok. bardziej z grupa mialam pecha.

ja tak mam tylko ze w technikum:O jeszcze 3 lata i ide na studia z moimi przyjacilokami ktore obecnie chodza do inenej klasy...jestem bardzo niesmiala a nie potrafie byc sama :( wiec rozumiem twoj bol i czekam az moje zycie sie kiedys zmieni

ffdf - dokladnie to samo. u mnie jeszcze ten rok i koniec. ale jak to sie ciagnie, to nikt nie wie.

to nie są dzieci w piaskownicy żeby na ciebie dziwnie zerkali ;) mi np czesto zdarzało sie iśc na cw do innych grup i zdarzało sie że nikogo tam nie znałam ale to sie szybko zmieniało, wystarczy zagadac o egzaminie,o sciagach, obgadać wykładowce ;) zdarzało mi sie przegadać z jakąś obcą osobą całe zajęcia a gadaliśmy o rozmaitych pierdołach byle sie tylko nie nudzic

tiaaaaaaaaaaaaaa----- a masz w ogóle jakąś dobrą koleżanke czy dobrego kolege na roku? jesli tak to przenies sie do jego/jej grupy

:D wiem, ze to nie sa dzieci w piaskownicy, tylko po prostu jestem tak niesmiala, ze normalne zerkanie przyjmuje jako "cos dziwnie na mnie patrza" ;) ciezko jest, bo jak pisalam - zagadam o notatkach, o sciagach, o zajeciach, ale na tym sie konczy, przychodzi ktos ze "znajoych" i zaczynaja rozmowe o czym o czym ja nie mam pojecia (typu, ze w czwartek byli tu i tu, a radek/tomasz zrobili to i to). kiedys probowalam tez cos zagadac, ale zazwyczaj konczylo sie tym, ze tylko zerkneli i dalej swoje. mam mala grupe. i nie mam mozliwosci przejscia do innej grupy (caly nasz rok podzielony jest na te dwie grupy jedynie). ze wszystkimi widuje sie na wykladach, ale jak mowie - sa u mnie grupki niestety jak w liceum. zazwyczaj dziewczyny takie tworza i nie da sie "wkrecic". one maja swoje sprawy i z ludzmi rozmawiaja spoza grupy wylacznie o notatkach i kserach. a jeszcze tylko 27 dni wakacji .

nie mam kolezanki na swoim kierunku. moi znajomi z liceum poszli na inne specjalizacje i spotykamy sie wylacznie poza uczelnia. na studiach jestem sama. niestety :(

A co to za problem podejść do rozchichotanych dziewczyn? Śmiejące się dziewczyny to najpiękniejsza rzecz na świecie. :D

Szczerze mowiąc to swietnie Cie rozumiem, mam dokladnie tak samo u siebie na studiach. Ja przez cla I i II rok stalam zupelnie z boku grupy, nie moglam sie z nikim dogadać poza wymianą zdan o pogodzie ;) Potem zmienilam grupę na tą, w ktorej mialam dobrą koleżankę i jest nawet ok. Wiem, nie ma gorszej rzeczy niż sytuacja, gdy wkraczasz do grupy w ktorej znają sie wszyscy, a Ty nie znasz nikogo. Tak naprawde to nie sądzę, by udalo Ci się z tym coś zrobić już teraz... Szkoda ze nie macie tam większej liczby grup, u nas na roku bylo w czym wybierać.

Co mogę Ci powiedzieć.. Identyczną sytuację miałam w liceum. Dopiero pod koniec znalazłam koleżankę, która wręcz "wypadła" z elitarnej grupy dziewczyn. Też jestem nieśmiała i szczerze mówiąc nie mam pojęcia o czym rozmawiać z nowo poznaną osobą. I wiem,że na studiach(zaczynam je w tym roku) będzie tak samo. Juz jestem przerażona. Bardzo Ci zazdroszczę że już kończysz szkołę. Weź pod uwagę i pocieszaj się tym- masz przed sobą 1rok, a ja 5:] Boję się, a najbardziej właśnie spojrzeń, obmawiania za plecami ;p Co z tego że to osoby dorosłe? Już nie będą obgadywać? Jaaaaaasne. W gruncie rzeczy jestem typem samotnika, więc chcę tylko być niewidoczna. Tylko tyle. Żadnych "dziwnych spojrzeń";p Ale wiem że tak nie będzie. Nigdy tak nie było. Znów zostanę "szkolną" "osobliwością" na ustach całej mojej grupy. Przez 5 kolejnych lat... Życzę Ci powodzenia, a ten rok na pewno szybko minie! Niech nauka pewnie dostatecznie zaprzątnie Ci głowę ;p Mnie to zawsze pomagało.

A co wy złego widzicie w obgadywaniu? Bo ja nie mam nic przeciwko byciu tematem czyiś rozmów. Jeżeli ktoś mówi o mnie prawdę to co mu mogę zarzucić, a jeżeli nieprawdę, to czemu mam się tym przejmować skoro to i tak nie prawda? Zaletą obgadywania jest to, że osoba obgadywana jest w centrum uwagi. Nie ważne co o mnie mówią, ważne, że mówią.

Mnie też się nie bardzo chce. Biorąc pod uwagę 3 miesiące byczenia się w domu :) Ale co zrobić...