Co zrobić jeśli

zakład pracowniczy opanują za przyzwoleniem (choć coraz większym i jednocześnie strachem kiedy się człowiek zorientuje na co pozwolił) kierownika różowobluzeczkowe laski na pograniczu dorosłości i pokemoniarstwa? Posłuszne i wierne, ale rozpieprzające całkiem atmosferę, skłócające normalnych ludzi, tworzące frakcje i koterie, obrabiające dupę (innym i sobie nawzajem bo to taki typ) oraz nie do końca kompetentne, za to do końca absolutnego niedecyzyjne. Co zrobić kiedy człowiek powoli zaczyna stawać się outsiderem w pracy, w której nie jest specjalnie zastępowalny, za to bierze go kurwica na tych, którzy mu tą pracę obrzydzają?? a) pogadać z kierownikiem w celu zmiany kursu b) skłócić się ze wszystkimi wrogimi elementami aby móc odejść bez żalu c)inne Jestem na rozdrożu i dlatego cierpię podwójnie. Opcji a jeszcze nie zastosowałem, opcję b zaczynam stosować powolutku, ale nie dlatego, że jestem pewny swego tylko dlatego, że mam coraz częściej dosyć i mi puszczają nerwy. Żona mi mówi: rób co uważasz a ja kurwa właśnie nic nie uważam i nic nie wiem. Męczę się i męczę licząc na lepsze czasy, kochając wciąż pracę, z którą jestem związany i jestem w niej dobry. What now?

tylko i wyłącznie B no chyba ze istnieje możliwość zażegnania wojny z elementami.....?

B

Tu nie ma otwartej wojny. Jest niemożność nawiązania kontaktu na tej samej płaszczyźnie. Co ma zrobić normalny uczciwy człowiek mając do czynienia z idiotką nie potrafiącą zrozumieć jak można stosunki z ludźmi opierać na szczerości i inteligentnej wymianie mysli. Ona MUSI obrobić dupę, poszukać plecków, zamachać zalotnie owłosieniem bo taki ma styl i nic więcej nie umie w dziedzinie stosunków międzyludzkich. Równam w dół albo ginę. A ja z zasady równam tylko w górę. Poza tym kasy mi żal i jestem w wieku, w którym już się nie lubi zmian.

NIBIRU LECI!!!!!!!!!!!!!!!!!! RATUJCIE SIĘ DO JASNE CHOLERY!!!!!!!!!!! http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3839147 &start=0 CO MAM SAM TĄ ZIEMIE URATOWAĆ??????????????????????????????????? JA NIE CHCĘ UMIERAĆ!!!!!!!! NIE OD NIBIRU!!!!!!!!!!!!!!

to przykre.... widzę dwa wyjścia: albo się dostosujesz i przeżyjesz albo nie i ... Twój wybór ale ja bym powalczyła

Rzecz w tym, że mi się walczyć nie chce. Pragnę świętego spokoju. Takie młodociane dzidzie to są dla mnie kosmitki, ja nie znam ich języka, kodu. Nie ma jakiegoś sposobu żeby taką kulturalnie przytłumić a jednocześnie dać znać, że jest umysłową prostytutką? Jak się rozmawia z idiotką? Chyba znacie jakieś idiotki? Helpu mi trzeba.

umysłowa prostytutka... nie mam pojęcia.... kurde :O na pewno istnieje jakiś sposób... może zadziałaj jej bronią...? :D a moze poddaj się, nie analizuj i ignoruj

Chwilami mam syndrom wycofania, to znaczy zamykam się w sobie żeby nie nawiązywać kontaktu poza służbowym. Działa najlepiej, ale na krótką metę - na dłuższą to rypie psychę kompletnie.

ale działa wyćwicz to w sobie, stwórz mur oddzielający Cię od... nich :P to jest mozliwe ale wymaga niezłego samozaparcia ;) myślę ze dasz radę ;) masz dobre podejście :D

1. totalna izolacja - rozmawiasz wyłącznie z osobami odpowiednimi - ale to trudne bo pokemony sa towarzyskie i przyleca zawsze jak gdzies jest wiecej niz jedna osoba; 2. obrazaj je - bezposrednimi slowami, tak zeby zrozumialy; 3. zapytaj szefa czy nie moglbys dostac osobnego miejsca do pracy (pokoj?) albo czy nie moglbys (o ile sie da) pracowac w domu, bo w biurze sie nie da niestety...

Pisio nie daj się pokemonom. Sam piszesz, ze i kierownik jest przerażony sytuacją jaka się rozprzestrzeniła. Zacznij trzymać z nim sztamę, pluj na pokemony a obróci się to przeciwko nim. A jak pokemony zobaczą że coś znaczysz, to zaczną się do ciebie płaszczyć i snuć intrygi. Nie da się tak? Zwalniać się będziesz bo jakieś denne różowate chce rządzić?

Wszystkim się przypodobac, to będziesz i będziesz miał łatwą pracę. a może coś jeszcze? ;)

znam taką jedną idiotkę

\"Wszystkim się przypodobać\" to rada z gatunku \"cofnij czas i zostań kimś innym\". ;) Kierownik może i wie, ale po pierwsze w pracy nie ma tradycji zwalniania, po drugie nie ma za co, po trzecie jednej osoby (katalizatorki całej sytuacji) zwolnić nie może ani nawet upomnieć bo pracuje z polecenia naczalstwa, po czwarte to dobry człowiek jest i prędzej w łeb se strzeli niż komuś nawrzuca. I wszyscy go lubią a on ma spokój. Wie co się dzieje a może i nie, ale nawet jakby nie wiedział a się dowiedział to by zareagował w stylu \"bez nerw, stary, wrzuć luz\". A ja kurwa nie wrzucam i to jest problem.

Dżizaz kurwa, czy tu musi być tyle spamu, 17 minut 36 sekund swojego starego tematu szukałem. :/ Polazłem dziś do kiero i, bardziej chcąc wywołać nacisk niż mówiąc prawdę, powiedziałem, że chcę odejść a właściwie przenieść się do bratniej filii. Wesoły nie był. Bez wdawania się w ostre słowa przemyciłem między wierszami co mnie boli, wzrok zdawał się mówić - wiem, stary, i rozumiem. Będzie albo zmiana kursu albo nie będzie nic. A że zależy ode mnie bardzo dużo to sobie mogę ponaciskać.