cienka granica między miłością a nienawiscią ...

Mimo wielkiego uczucia z mojej strony nie odczuwam w stosunku do niego nienawiści, jedynie wielki żal. Gdy zal przechodzi w obojętnośc, w nim rodzi sie poczucie straty

Ja niestety też jestem już po tej drugiej stronie tego medalu... Zadane rany i nie wykrzyczane w porę ból uderzają z ogromną siłą naprzemiennej złości, żalu nienawiści. Tym większej im większe było uczucie... Zauważcie, że kiedy doświadczacie czegoś złego od jakieś mało istotnej osoby, to nawet jeśli przez moment będziecie wkurzeni, szybko przechodzi i macha się na wszystko ręką. Im początkowo więcej miłości tym potem więcej nienawiści kiedy został zadany cios...

"bo jeśli ktoś Cię zostawia kiedy szczerze kochasz to znaczy że nie zasłużył na Ciebie... i już.. Nie zgadzam się. To nie jest tak, że nie zasłużył na Ciebie bo to jest wygodne samooszukiwanie się. Lepiej to ująć tak, że jego uczucie nie zasłużyło na Twoje uczucie.

I myślę, że uczucia nie podlegają ocenie. One są czy się nam podoba czy nie. A o dojrzałości lub jej braku można mówić wtedy, gdy oceniamy zachowanie będące konsekwencją tych uczuć. I naprawdę szczerze nie życzę nikomu przeżywania tego z czym sama walczę. To jest ogromnie niszczące.

Przychodzi taki moment w życiu że wolisz odejść, zerwać wszystkie kontakty, nawet "słowa" do tej osoby przemówić, gdyż to jest za dużo dla niej. Nie chcesz widzieć jak z miarę opanowanego, inteligentnego człowieka, wychodzi potwór, co niszczy wszystko co spotyka na swej drodze. Taki czołg co sunie bez celu i opamiętania w swoim zadufaniu i egoizmie, chory człowieczek co plugawi innych, niczym nieposkromioną żądzą niszczenia. Przed ludźmi udający miłego gościa a w gruncie rzeczy za maskami, potwór.