Dystymia

Mój syn ma zdiagnozowaną dystymie. Od momentu, gdy zaczął brać leki zaczął być agresywny słownie. Zdarzało się również, że popychał mnie, szarpie za włosy itp. w trakcie brania leków zorientowałam się , że popalał marihuanę. Obecni już ponad rok jak nic nie popala, od dwóch miesięcy nie bierze leków. Nadal Jego repertuar słowny w stosunku do mnie jest nie do przyjęcia ( szmato, k.... itp) Chodzimy do psychologa ( osobno), ale Jego motywacja do zdrowienia jest chyba nie wystarczająca. Ma 22 lata i to chyba święty czas aby zrozumiał, że za swoje czyny dorośli odpowiadają zgodnie z prawem. Przerasta mnie ta sytuacja. Na chwilę obecną nie uczy się ( na urlop zdrowotny na studiach), nie pracuje, nie wychodzi do ludzi. Nawet jak Go znajomi zapraszają, to im odmawia. Jestem sama z tym problemem. Coraz częściej chodzi mi po głowie, aby zgłosić Jego poczynania na policji... Proszę o zdrowe podpowiedzi, naprawdę nie daję już rady.

skoro napisałaś, że syn zaczął tak się zachowywać odkąd bierze leki, może trzeba iść do lekarza , żeby dobrał inne leki?

Obecnie nie bierze leków, a zachowanie jest " chore". Nie śpi po nocach, za to śpi w dzień. Tak jak pisałam unika kontaktów z rówieśnikami. Jego zachowanie ewidentnie wynika z problemu zaburzenia, ale On jest dorosły i gdy ja chcę cokolwiek ustalić z lekarzami słyszę, cyt: " On jest pełnoletni, nie jest chory psychicznie i sam musi zawalczyć o siebie". A On walczy, ale ze mną. Jest taki niestały w uczuciach raz zachowuje się nagannie, aby po chwili mówi, że przeprasza i On nie wie dlaczego tak postępuje.