Straciłam do niego zaufanie

najpierw mnie adorował, ale w tym samym czasie kręcił z kimś innym. Cos z tego wyszło a mnie olał. Później jak się rozleciało pokornie wrócił, ale już na stopie koleżeńskiej. Ale ten układ mu nie odpowiadał i znikł z mojego życia. Po pół roku przypadkiem spotykamy sie znów. Po wielu rozmowach, kłotniach w koncu powiedział ze jestem idealna itp. Teraz dosłownie nosi mnie na rękach, ale ja podchodze do tego z dystansem. Boje się, że znów tak samo mnie potraktuje. Ja się już zaangażuje a on kopnie mnie w dupę jak na horyzoncie pojawi się ładniejsza albo madrzejsza. po prostu nie mogę mu zaufać:(

ja tez bym nie zaufała... dziad jeden widzi ze nie ma nikogo nowego na boku to potulnie wrocil...

Nie jest zły. To złoty chłopak. Ale z drugiej strony mam cały czas żyć w niepewnosci? Chyba tak nie potrafię.

Nie jesteśmy dziwćmi. Ja mam 25 on 29lat.

Trudno przewidzieć co facet sobie może myśleć w tej jego główce. Oni jednak są inni niż my i czasem próby przewidywania są błędne. Sama musisz spojrzeć mu w oczy i zastanowić się czy czujesz że On kłamie....

Ja czuje po prostu, że jestem w razie W. Póki nie znajdzie sie ładniejsza i mądrzejsza:(

To olej go pierwsza.

Tak byłoby najprościej, ale.... jak na razie to jedyny facet, z którym można pogadać o wszystkim. Jego zainteresowania siegają dalej niż jego penis.