życie jak kawalek glazu

Witam, was Cóż nie pytam o opinie innych bo z gory zakladam ze i tak nie beda po mojej stronie wiec taka wypowiedz jednego poszkodowanego Zycie to dla mnie teatr w ktorym aktorzy graja lepsze i gorsze role i oczywiscie jeszcze ten festyn na ktorym nigdy nie uczestnicze. Mam dziewczyne ktora mysle ze jednak bardzo kocham chociaz dzisiaj sie rozstalismy nie samowite jednak zadna osoba od prawie 3,5 roku nie potrafia mnie w ciagu 1 min. zdenerwowac jak ona i mialem tego dosyc nasze rocznice partoliła nasze zycie zatrówa jej wiecznymi spostrzezeniami na temat ludzi i ich zachowania a co mnie to obchodzi mowiac szczerze nie mam przyjaciół bo zawsze mi nie pozwolila mniec blizszych znajomych zazdrosc w opakowaniu po cukierkach rozpieszczonego dzieciazka. Dusze sie bardziej niz ryba w mule pytanie czy byc laska o rozumie osła byc tylko dlatego ze sie czlowiek boi samotnisci znosic ten caly ambaras i jeszcze naciskaja mnie zeby sie z tym czyms (mowiac o jej charakterz) ożenic ludzie czekam na zbawienie na aniola ktory zejdzie i mnie oczaruje pokaze droge szczescia nie smutku droge zabawy i rozkoszy nie goryczy daj mi lub pozwol osiasc na dnie ale w spokoju. Nie chce opisywac tego co mysle o tej pani jednak kazdy dzien potrafii skopac kazda godzine bycia ze soba nie czuje chemi moze byla 3 tygodnie dzieki za nie czulem sie bosko a ty myslalas o bylym chlopaku psujac ten piekny okres NIe nawidze cie i nie cierpie twojego glosu uwag braku podstaw godnego zachowania