Wymyślam sobie problemy...

Pewnie nikt z Was mi na to nic nie poradzi, ale musze się komuś wyżalić. Mam problem... Jestem nieszczęśliwa. I nie wiem dlaczego :( Mam wszystko o czym można marzyć: świetnych rodziców, którzy mnie kochają i z którymi mam dobry kontakt, jestem bogata, więc nie mam problemów finansowych, spokojnie mogłabym nawet całe życie nie pracować, uczę się bardzo dobrze, jestem jedną z najleoszych studentek na roku, podobno jeste ladna ( brzmi nieskromnie, ale ciągle to słyszę, mam duże powodzenie u mężczyzn), mam chłopaka, który mnie kocha i ja jego też. No wszytsko brzmi jak w bajce, a mimow wszystko ja się nie cieszę. Czuję sie taka stra, nie mam tej energii życiowej i radości co kiedyś. Dziś siedziałam na zajęciach i obserwowłam koleżanki... One ciągle rozmawiają, smieją się, wygłupiają, a ja? Ja siedzę i się nie odzywam. Nie chce mi się, czasem sama nie wiem co mam mówić. A czasem sie odzywam, ale wtedy to jest z mojej strony takie na siłę,żeby nie uważały mnie za jakiegoś gbura, żeby zrobić na nich dobre wrażnie. Nawet rodzice zauważyli, że się zmieniłam, że coraz mniej się odzywam, uciekam w samotność. Nie wiem o co chodzi... Chciałabym się cieszyć życiem, cieszyć tym co mam, rodziną , przyjaciółmi, a nie umiem... :(

Może masz depresję? Może każdego złapać

masz za duzo i nie masz porazek zeby sie cieszyc potem ze ci sie cos np udalo, nie musisz sie starac wszystko masz, itp. jak czlowiek wszystko ma to z czego ma sie cieszyc???. ja tez mam duzo i tez czasem ejstem taka - szukam problemow bo ich niema :(:(

Nie, chyba nie to. Nie leze w łóżu pogrążona w jakiejś apatii. Funkcjonuje normalnie, nawet czasem żartuje, smieje się. Tylko to jest takie jakby wymuszone, żeby inni widzieli, że jestem wesoła. A w środku sie męczę i nie wiem dlaczego. Ciągle powtarzam sobie, że ludzie z wielkimi problemami potrafią się cieszyc życiem, a ja nie mając większych problemów te małe wyolbrzymiam i się przejmuję. Kiedyś często czułam jak mnie aż rozpiera ze szczęścia, ciągle się czymś cieszylam, jak się śmiałam to się śmiałam naprawdę, a teraz o wszystko na pokaz. Kurcze, im jestem starsza tym głupsza... :(

Dziewczyna_ - Moze i coś jest w tym co piszesz. Może dlatego, że mam wszystko to nie doceniam tego i wymyslam problemy. No bo ja patrzę np na koleżankę, która ledwo zalicza egzaminy, jest średniej urody i ciągle musi oszczędzać, bo jej studencki budżet nie jest za duży, a mimo to ciągle chodzi usmiechnięta i sie po prostu cieszy...to mnie szlag trafia. Wtedy sobie myslę, ze skoro ona ma gorzej,a mimo to jest szczęśliwa to dlaczego ja nie jestem? Dlaczego cos mnie gryzie od środka...To wszystko chore :/

O ja mam dokładnie tak samo. Super rodzice, chłopak, studia, właśnie przeprowadzam się do własnego mieszkania. A czuje sie wszystkim zmęczona, nie mam w sobie energii do życia. Niczym nie cieszę się tak "od serca". A kiedyś byłam inna... Powiedz mi czy nie masz problemów z tarczycą? Bo ja tak i zastanawiam sie czy to nie hormony nas tak zamulają.

może mam coś z du.pą :0

Ejbisi - nic mi nie wiadomo o tym, żebym miała jakieś problemy z hormonami. Co prawda badań nie robilam, ale złych skutków zdrowotnych nie czuje. Tylko psychika siada... Ale zaraz zerkne, moze cos z tymi hormonami naprawde jest. W sumie to od ponad pół roku łkam tabsy, moze namieszały z hormonami

Ja też łykam tabsy i tu może się kryć problem. Kiedyś brałam tabletki innej firmy i wpadłam w depresje. Po zmianie tabletek poprawiło mi sie ale jednak moze nie do konca.

ciekawe, że wśród 'dobrodziejstw losu' na ostanim miejscu wymieniasz swojego chłopaka ;]

hahah, no wlasnie, chlopak na koncu, najperw uroda i pieniadze ;-) Moze depresja, jesienna handra, brak witamin, ogolne znudzenie zycuem

weź je odstaw na kilka miesięcy i zabezpieczaj się inaczej

moze pomodl sie, idz do kościoła. Albo pomoż komus kto potrzebuje tej pomocy, nie mysl tylko o sobie. Inni maja o wiele gorzej.

kościół najwyżej pomoże ci pozbyc się twoich pieniędzy

nie musi dawac na kośścioł, ale przemyśleć pewne sprawy zastaniowić sie. Na kościólbym nie dawała, ale na jakaś fundacje dla biednych dzieci, albo oddała stare ubrania w których nie chodzisz. Jest tyle mozliwości.

jest to, ze nie masz zadnego celu w zyciu. Moze zapisz sie na jakis kurs doksztalcajacy lub zgodnym z Twym hobby. Mozesz tez zapisac sie do Wolontariatu i pomoc innym ludziom, wtedy bedziesz szczesliwa pomagajac innym i zobaczysz jak inni ludzie zyja.

może nie masz za specjalnie nic mądrego do powiedzenia, dlatego czujesz się taka wyalienowana:-O Może jesteś zarozumiała, może brak ci poczucia humoru -tacy nie są lubiani w towarzystwie i nikt do nich nie lgnie, stąd ten stan przygnębienia;)

przychylam sie do podejrzen o zachwianych hormonach... ja jestem przekonan, ze biochemia mojego organizmu ma wplyw na samopoczucie

ja bym tu w ogole oddzielila kase. pieniadze naprawde szczescia nie daja a jedynie to co za nie mozemy zrobic jesli chcemy jesli mamy jakas wizje. Tak samo swietna rodzina i swietny chlopak nie dadza nikomu szczescia jesli nigdy sama nie nauczylas sie stwarzac w sobie szczescie z samego poprostu istnienia jesli nie szukalas nigdy czegos co nada ci twoj wlasny sens istnienia