Szef się na mnie uwziął...

Znacie to? moja pierwsza praca, radośnie chodziłam każdego dnia, aż nagle spotkałam się z nieprzyjemnościami ze strony szefa. Nie wiem skąd to może wynikać, jako jedna z nowych mam lepsze wyniki pracy, nie spóźniam się, nie obgaduję nikogo, nie prowokowałam nigdy żadnych sporów z szefem. A od tygodnia ciągle mi się dostaje i to za rzeczy, które u nas w biurze są normalne, bo każdy tak robi, ale ochrzan spada na mnie. nie wiem co mam robić. Powiedziałam sobie: "Zesram się, a nie dam się", ale myśl, ze jutro znów mam iść tam i słuchac jego narzekań przeraża mnie. Poza tym na początku był miły, mówił, że rozumie, że jesteśmy początkujący na tych stanowiskach i się uczymy, więc pierwszy miesiąc będzie luźny, a tu nagle traktuje nas jak starych pracowników i opierdala głownie mnie (poza mną dostaje się mojej kolezance, która jak ja jest brunetką, ale ma gorsze wyniki). Myślałam już nawet że może ma schizę do brunetek, nie lubi i kropka. Dziś rano jak wstałam powiedziałam sobie, ze to będzie szczęśliwy dzień, że dziś niczym postaram mu się nie podpaść i faktycznie - starałam się wykonywać pracę jak należy. Ale on mimo to znalazł jakiś powód. wiem, że gdy stane się najlepsza z biura to on zmieni swój stosunek do mnie, ale to wszystko trochę zajmie. Sama już nic nie wiem. Mieliście tak? Cięzko, oj ciężko...

możesz go oskarżyć o mobbing

"poza mną dostaje się mojej kolezance, która jak ja jest brunetką, ale ma gorsze wyniki). Myślałam już nawet że może ma schizę do brunetek, nie lubi i kropka. " Ma schizę do GŁUPOTY, czego ta wypowiedź jest jaskrawym dowodem. Gnoi głupie niunie, tyle.

Pewnie musi byc jakis powód, niekoniecznie taki, ze jestes brunetką:D sa dwa wyjścia - jeśli jestes słaba to sie poddaj i poszukaj nowej pracy, jesli nie to usmiechaj sie od ucha do ucha, bądź aż wkurzająco radosna, jak on cie opierdoli to ty słodkim głosikiem 'przepraszam szefie' i sie rozbrajająco uśmiechni. Pomoze:)

mam podobny problem. Powiedziałam sobie, że nie dam się tej zołzie. Na razie się tzrymam, aczkolwiek już nawet złościc się nie mam siły. śmieję się z jej dziwolągów. I nie wierzę, że ona nadawała się na stanowisko kierownika. Po prostu nie wierzę.

Ja bym na twoim miejscu robiła swoje i nie stosowała praktyki Es Lejdis, tej z uśmiechem, bo to moze dodatkowo wkurwiać. Każdy w życiu zaczynał, trzeba to przeboleć. Jak będziesz ignorowała, to moze znajdzie sobie inny obiekt złości.

ciesz się za każdym razem gdy cię opierdala. \"och jak dobrze że szef mi zwrócił uwagę, łatwiej mi będzie zapamiętać na przyszłość\", \"ma szef rację nad tym muszę popracować\" \"jak się cieszę że szef tyle czasu poświęca na dbanie o to byśmy się dobrze wdrożyły w obowiązki\" i inne sraty taty w tym stylu. jak dziecko co jak dostało końskie łajno to się ucieszyło, że konik tu był. jak facet opierdala żeby sobie ulżyć to po czymś takim znajdzie sobie inną ofiarę. jeśli pracujecie równo a tobie się obrywa to pewnie dla tego, że on podświadomie odbiera cię jako osobę na której można się wyżyć.

Jestem najmłodszą pracownicą. Wiem, ze to dosyć częste, że jak się uwziąc to na najmłodszego. Najgorsze są sytuacje, kiedy ktoś coś źle zrobi, a ja chcę pomóc, robi się zamieszanie i później on gada, ze to przeze mnie... Kiedy ja wpadam w momencie gdy to zamieszanie już powstało i chcę je rozwiązać!

A moze mu się podobasz i wewnętrznie walczy z pokusą :D

Może jednak nie spełniacie jego oczekiwań a ty się przeceniasz? Albo kiedyś czyms mu podpadłas i sobie to zapamiętał?