przełamać nieśmiałość

dwa tygodnie wodzenia za sobą nawzajem wzrokiem, cichych uśmieszków... tzw podchodów :) Oboje prowokowaliśmy sytuacje, w których moglibyśmy się spotkać, widzieć, mijać się... a jednak żadne z nas nie zrobiło nic. Następnie... parę tygodni przerwy w tych "spotkaniach" z przyczyn niezależnych od nas... Nawet głupia nie wiedziałam czy Go jeszcze zobaczę :( Wczoraj zobaczyłam, znowu motyle w brzuchu, miękkie nogi i pustka w głowie. Nie dość na tym... jak jakaś idiotka zgrywałam zimną i niedostępną królewnę, bo coś w środku mi mówi żeby się nie wygłupić, że na pewno kogoś ma i że na pewno mi się wydawało że jest zainteresowany. Nie patrzyłam, olewałam Go :( Wracam do domu i, z jednej strony jestem pełna energii(bo Go widziałam), z drugiej pukam się w głowę- co ja najlepszego robię? Przecież to proste i normalne, żeby zagadać, zobaczyć czy warto tak wzdychać do tego ideału w wyobraźni... A jednak mam jakąś blokadę bez powodu, jak to przełamać? przecież szkoda takiej okazji :(

A ile masz lat? Jeśli poniżej 20 taka nieśmiałość jest raczej normalna. Pomyśl, że w przyszłości możesz żałować swojego zachowania.

klasyka - pada nam na głowę jak się kimś zauroczymy :) na to nie ma lekarstwa

Do zwodniczego aniołka: W takim razie jestem na granicy bycia normalną :] Jeśli faktycznie nic nie zrobię, to jest to bardziej niż pewne, że będę żałować :) Ja wiem... ale pytanie, co zrobić żeby tak nie było? :) Bo po pierwsze, na miękkich nogach nawet ciężko do Niego podejść ;) Po drugie, z pustka w głowie lepiej się nie odzywać :D Po trzecie, brzuch mnie rozboli od tych motylków :)

Możesz mu pomóc przełamywać lody (uśmiech itp.) ale sam nie ró pierwszego kroku. Facet będzie bardziej dumny z siebie że to on zdobył :) Nie kastruj go juz na samym starcie :)

upuść coś niech Ci pomoże pozbierać, zapytaj czy wie gdzie jest coś co wszyscy wiedzą i niech Cię tam zaprowadzi, zemdlej;) Sposobów są miliony

Po prostu staraj się z nim normalnie rozmawiać. Może przed spotkaniem wypij herbatkę uspokajającą :). Podejdź do tego na luzie.

frezzka: Podobało mi się o tym "kastrowaniu na starcie" ;) W takim razie "zimna, niedostępna księżniczka" musi pójść na bok... wtedy może się uda :) Dzięki wszystkim za rady :)

To już nie jest moja nieśmiałość... to jest jakaś straszna głupota :( Wczoraj i dzisiaj na początku w ogóle na Niego nie patrzyłam, ale nie dlatego, że udaję niedostępną ale nie chcę po prostu żeby Jego koledzy to widzieli... No i chyba uznał, że go olałam, bo sam potem też nie patrzył :( A może mu przeszło... nie wiem. Jestem na siebie wściekła, bo nie potrafię nic zrobić, a zamiast tego tylko psuję ;(

niesmiałosc jest nie wazna:O jawazniejsze zeby dziewczyna miała doswiadczenia kulinarne i przygode z garami

ehh katia skąd ja to znam - kretyńskie zachowania, odstraszające teksty, mina księżniczki... - chyba czas do specjalisty iść :)

ja juz nigdy nie zagadam gdzies tam do dziewczyny, bo wiem jak to sie moze skonczyc ...

ja niestety to samo mam i naprawde mam totalna pustke w głowie...w dodatku rzdko się widujemy ale jak juz się widzimy to normalnie iskry lecą od tych spojrzen