potrzebuję wziąć się w garść, ale jak?

no więc przytyłam, straciłam całą ochotę do życia, najchętniej nie wychodziłabym z domu no i najgorsze jest to, że czuję, żen wszyscy się na mnie zawiedli, wiecie, kiedyś mogłam wszystko, przychodziłam do domu, gotowałam obiad, potem na siłownie, a wieczorem miałam jeszcze ochotę się pouczyć i pospędzać wieczór z moim wtedy jeszcze chłopakiem. A teraz? Najchętniej spałabym do 12, nawet domu nie chce mi się posprzątać, nie mówiąc już o gotowaniu obiadów, czasem mam oczywiście lepsze dni, ale to może z dwa, trzy w miesiącu :/ nie daję już rady i najgorsze, że nie potrafię sobie pomóc no i te zawiedzione spojrzenia rodziny :/

poradźcie coś, ale nie piszcie, że mam się wziąć w garść, bo to wiem, tylko napiszcie jak, bo ja już nie wyrabiam :/

To przez rozstanie z chłopakiem?

nie chłopak zmienił się w męża :):) więc to nie przez to, w zasadzie to nie wiem przez co, tak jakoś się samo zrobiło :/

Musisz pójść do psychiatrologa. To depresja.

Szkoda mi Cie....ale nie wiem co Ci poradzić:O

Pewnie depresja. Polecam skorzystać z usług specjalisty. Potrafi pomóc.

no ale depresja też się od czegoś musi wziąć, o kurde, może ja faktycznie jestem taka beznadziejna :(

własnie, może to depresja, wiec może rozmowa z jakimś specjalista pomoze :)

Depresja właśnie zazwyczaj bierze się z niczego :). Najczęściej ma podłoże endogenne.

wyszukiwaniem powodow tego wszystkiego niech zajmie sie specjalista, to nie twoja dzialka :P powodzenia! :)

a ile ważysz że płaczesz ? pewnie płacze bo ma 56 kg a chciałaby 48 :-D

ale ja mieszkam na takim, mówiąc kolokwialnie, zadupiu jest tu tylko jeden psycholog który przyjmuje w przychodni i trzeb się zapisać 3 miesiące wcześniej (wiem, bo mój wujek się po rozwodzie leczył - zdążył się powiesić zanim do wizyty doszło :/ ), a może ktoś z was miał takie problemy i ma jakieś sprawdzone porady? ja chyba naprawdę potrzebuję pomocy

nie, mam 89 kg i 161 cm wzrostu.

To wybierz się do najbliższego większego miasta. No nie żartuj, że tak masz daleko :D.

Moja ciocia ma to samo:O I leczy sie , biezrze leki , przez to nabawiła sie takze nerwicy...siedzi w domu (w bloku) i nie chce wychodzić, nie spotyka sie z ludzm, dokładnie to samo co Ty

kurde, najbardziej mnie denerwuję, że nie potrafię zadbać o najbliższych, mój mąż ciężko pracuję, żebym ja mogła studiować, a ja nawet nie potrafię mu się odwdzięczyć utrzymując dom w czystości, bo najchętniej bym spała lub ryczała :/

no pewnie że dałabym rade jakoś dojechać, może nawet pójść prywatnie, ale chciałabym sama, dziś mam lepszy dzień i jeszcze wierzę, że mi się uda, tylko potrzebuję rad.

Jęsli mąż jest dla Ciebie tak wżny jak pioszesz to zrobisz to dla niego! Zbierzesz sie w sobie i pójdziesz do tego zakichanego specjalisty....z tym nie ma żartów

1. Wysiłek fizyczny. 2. Odpowiednia dieta : Dużo witamin i węglowodanów (czekolada :D) 3. Miła, romantyczna kolacja :). 4. Fajna książka.

a ile taka wizyta może kosztować?

no ja np. próbowałam nastawić sobie budzik wcześniej np na 7 rano i zacząć dzień od jakiegoś biegania lub chociaż spaceru z psem, ale ja budzik przesypiam, wiem jak to brzmi, ale jak ktoś mnie za ramie nie poszarpie, to śpię, aż się bateria w budziku wyczerpie ;/ normalni masakra, mąż pracuje od 12 do 22, więc też nie wstaje przed 11, a jak go budzik obudzi, to wstanie, wyłączy go i idzie spać, on uważa, że skoro mogę sobie pozwolić na wyspanie się, to powinnam z tego korzystać i nie widzi mojego problemu :/

To zależy. Zazwyczaj cena waha się w granicach 40 - 80 złotych za godzinę rozmowy.

dzięki za wszystkie odpowiedzi, jakbyście mieli jeszcze jakieś rady to napiszcie, może bym jeszcze coś w sobie zmieniła przed wizytą u psychologa :/

macie jakieś pomysły, co z sobą zrobić do czasu wizyty u psychologa?

moze powinnas zbadac sobie tarczyce - poziom TSH we krwi i hormonow tarczycy. Depresja + tycie to jedne z objawow niedoczynosci tarczycy!