chciałam dobrze dla siebie, a wyszło jak zawsze.

miałam dzisiaj trzy sprawdziany, nie nauczyłam się na odpytywanie z matematyki, a że matma była pierwsza, to na nią nie poszłam (jedną pałę już mam, druga jest mi zbędna). matka w pracy na rano, więc nie wiedziała. na przerwie podchodzi do mnie matematyczka i drze ryja, że mnie nie było, olałam. wróciłam do domu, powiedziałam mamie, że nie było mnie na matmie, bo poszłam po prezent dla nauczycielki, taki kit, co by opierdolu nie dostać (surowa jest strasznie, jak wagarujesz to nie ma przebacz.) w końcu matematyczka przylazła do pracy mojej mamy, powiedziała, że nie było mnie w szkole, a mama wyleciała, że poszłam po prezent dla nauczycielki z jakąś elizą z klasy. jak ja się boję jutra, będzie mi na matmie dupę truła, że po jaki prezent i z jaką elizą co mam jej powiedzieć? że tamto to kit dla mamy, a tak naprawdę zaspałam, czy brnąć w to dalej i stać się pośmiewiskiem klasy? wiem, że to żaden dramat, ale ja naprawdę nie wiem czy sobie w łeb z deski nie strzelić :o :o

iza kolezanka z innej szkoły miała okienko i poszłyscie

myślałam o tym, ale wtedy mnie opieprzy, że sobie latam jak mi wygodnie i to nie jest żadne wytłumaczenie. ja jebię, po co było kłamać

przeciez nie musisz sie jej tlumaczyc

muszę, przecież jej nie powiem: przepraszam, nie będę się pani tłumaczyć? jestem pewna, że ona już wie, że kłamałam, mam przesrane do kwadratu :o

miałam identyczną sytuację. jak mnie zapytała o to na lekcji to powiedziałam, że to trochę inaczej było i że ja nazmyślałam mamie, a mama trochę podkolorowała w rozmowie z nią i że jak chce wyjaśnień to po lekcji. a po lekcji udawałam jak to mi przykro i jak wstyd, i że to żadne wytłumaczenie, ale tak naprawdę kupowałam prezent dla koleżanki, bo ma urodziny i myślałam, że wrócę za kilka minut, ale się przeciągnęło. wodę trza lać i się nie łamać!