milosc jest nic nie warta... najgorsza decyzja w moim życiu

nienawidze siebie...za to że mam 30 lat i że nie daje sobię rady... odeszłam od narzeczonego ( narzeczonego?! w tym wieku powinnam być już dawno po ślubie) bo przestraszyłam sie nagle różnicy wieku...dziwne że do tej pory wogóle jej nie zauważałam..jakieś pół roku mnie to zaczelo meczyc ...wyobrażałam sobie jak to będzie beznadziejnie... i co ??? kocham go nad życie nie potrafie bez niego żyć..w tak krótkim czasie zjechałam ponad 15 kg jestem wrakiem,cieniem tego kim byłam kiedyś... nawet alkochol nie poprawia mi już nastroju , boję sie że sięgne po coś mocniejszego ...własna matka mnie wyrzuciła z pracy... co ja najlepszego zrobiłam ?????

to weź się w garść, zacznij żyć na nowo.

Kochanie,przykro mi...ale skoro podjęłaś taką decyzję,to cos Cię do niej pchnęło-coś co się nazywa niepewność.Przestraszyłaś sie słusznie,choć jeszcze sobie z tego nie zdajesz sprawy.Kiedyś ktoś mi powiedział-nigdy nie lekceważ żadnych sygnałów alarmowych.Skoro targały Tobą niepwności i lęk to tak było.Nasza podświadomość bardzo często nas ratuje i nam pomaga właśnie w taki sposób,siejąc w nas dziwne uczucia,których nie umiemy często nazwac i które burzą nasz spokój.Jesteś młoda!jeszcze ułożysz sobie życie,z kimś kogo będziesz pewna!Nie ma co brać się za byle kogo,z byle kim chcesz spędzić resztę zycia-przecież nie:)Podnieść się z tego szybko i działaj:)Szkoda tracić czasu na smutki:) Zyczę Ci wszystkiego dobrego i dobrego wyboru:) pozdrawiam.

tylko że to nie był byle ktos... bylam z nim 6 lat była miłość (nadal jest) przygoda..na nic bym nie zamienila tych chwil... ja nadal go bardzo kocham :( nie wiem sama dlaczego w taka paranoje wpadlam....

najgorsze jest to ze nawet z nim na spokojnie tego nie przedyskutowalam ... moze dac jeszcze naszej milosci szanse ? bo co to za zycie teraz mam ? tylko on mi daje szczescie... :(

Posłuchaj porzucona przezeń Nie znana mi przyjaciółko W rozpaczy swojej Nie wychodź na balkon, nie wychodź Do bruku z góry nie przychodź, nie przychodź, nie przychodź Na smugę cienia nie wbiegaj Zaczekaj, trochę zaczekaj! Przysięgam wam, że płynie czas! Że płynie czas i zabija rany! Przysięgam wam, przysięgam wam Przysięgam wam, że płynie czas! Że zabija rany - przysięgam wam! Tylko dajcie mu czas Dajcie czasowi czas Pozwólcie czarnym potoczyć się chmurom Po was, przez nas i między ustami I oto dzień przychodzi, nowy dzień One już daleko, daleko, daleko za górami! Tylko dajcie mu czas Dajcie czasowi czas Bo bardzo, bardzo Bardzo szkoda Byłoby nas!

bardzo ladny wiersz ale tylko mnie pograza w tym jeszcze bardziej :(