Wstyd mi zaprosić koleżanki do siebie

i niechętnie zapraszam kogoś do siebie jeśli naprawdę nie muszę. Mam 18 lat i całą rodziną (4 osoby) mieścimy się w 34 m2 mieszkaniu, że o brzydkich meblach nie wspomnę. Wstyd mi bo jedna dziewczyna chce mnie koniecznie odwiedzić, a nie mogę jej zaprosić bo jest bogatsza od nas i co sobie jeszcze o mnie pomyśli. Wstyd mi, dlaczego to ja jestem tą biedną? :-(

Zapros mnie ja cie nie wysmieje :)

a co? też masz paskudnie w domu?

to juz nie chodzi o wstyd,chodzi o to, ze zaproszony rzez ciebie osc nie bedzie mial gdzie usiasc. :-O ile to jest pokoi? kawalerka?

a co? też masz paskudnie w domu?---no ale mam to w dupie:)

racja, nawet siąść nie ma gdzie. Jak ktoś przychodzi to siada na łóżku bo nie ma innej możliwości :( Na wierzchu leży mnóstwo rzeczy bo nie sposób upchnąć ich w szafie. Nie ma na nic miejsca :-( I tylko mnie takie coś spotyka, u nikogo w domu nie widziałam takiego dziadostwa jak u mnie, więc nawet tym się nie pocieszę.

znow zalozyla topic;/

dziewczyno...nie jesteś sama...ja mieszkam na 34 mkw.Jest nas czwoero dorosłych ludzi ja,mąż i dwoje mioch dzieci i co mam zrobic.Nie to,żebym była biedna,bo powodzi nam się niezle,ale nasze mieszkanko jest takie kochane,ze ilekroć chcieliśmy je zamienic na większe to po namyśle rezygnowaliśmy z tego pomysłu.Moje dzieci tak samo...niby chcieli mieć po sobnym pokoju dla siebie,ale stale nam mówili,że szkoda tego mieszkanka,bo szczęsliwe i super lokalizacja.I tak mija własnie 25 lat jak tu mieszkamy wiec teraz juz nie bedę nic zamieniać,bo dzieci już dorosłe i zaniedługo wyruszaja na swoje.A dla mnie i meza taki metraz wystarczy,a dzięki temu,że mamy z tytułu małej powierzchni niski czynsz stać nas było każdego roku wysłac dzieci na zagraniczne wojaże i jeszcze po powrocie jeżdzili z nami nad morze na trzy tygodnie. A tak swoja drogą to muszę ci powiedzieć,że mieszkanie w takim małym mieszkaniu ma swoje plusy,bo chcąc nie chcąc jesteśmy wszyscy domownicy blisko siebie i nie sposób jest się mijać tak jak w dużych domach i mieszkaniach.Ludzie mieszkają niby razem,ale w rzeczywistości osobno,bo skoro każdy ma swój pokój to zdarza się że domownicy wcalesię nie widują i co to jest za rodzina.W dodatku jest tez tak,że małżonkowie mają osobne sypialnie i wtedy na nic każdy idzue do swojego pokoju...co za absurd,ja nawet jak się pokłócę z mężem to i tak na noc musimy się koło siebie położyć i wtedy jest okazja do pogodzenia się. Konkludując...ja tam wolę moje małe mieszkanko,gdzie wszyscy jesteśmy blisko siebie.

Acha jeszcze jedno...skoro ty wstydzisz się zaprosić koleżanki do swojego domu to znaczy,że jesteś zakomleksiona i nie masz wiary w siebie.Co to za koleżanki,które miałyby się z ciebie smiać ze masz takie małe mieszkanko,ja bym nie chciała takich koleżanek...albo mnie akceptują taką jaka jestem i z takim mieszkaniem albo niech spadają bo nie sa warci byś się z nimi kolegowała

do wstydziocha.... U nas dokładnie odwrotnie - stłoczenie na tak małej przestrzeni tylko wzmaga agresję :-( Nie ma żadnych plusów tej sytuacji. Mój ojciec nie myśli przyszłościowo więc nie zamieniliśmy na większe, a na to już chyba za późno. A poza nasze mieszkanko jest nie tylko ciasne ale i brzydkie(stare meble) i nawet nie ma miejsca żeby kupić jakąś szafę na ciuchy :(

U mnie w domu to w ogóle nikogo nigdy nie zaprosiłam. Jest strasza wilgoć, meble są stare i w złym stanie :o Ja mam się czego wstydzić. A i do mojego pokoju brakuje drzwi :o

To już nawet nie jest małe mieszkanko.To klatka.Ja można nie polepszyć sobie i dzieciom warunków mając możliwości.Dobrze,że moi rodzice tak nie rozumowali .

to super wam sie powodzi jak was nie stac na wieksze mieskania moze i fajnie ci jest byc na kupie tylko ze nie macie zadnej intymnosci widzialam takie mieszkania i rodziny w nich mieszkajace- dzieci odrabiaja lekcie w kaceie, riodzice przyjmuja gosci a dzieci spia na rozkladanych fotelach nie ma miejca nawet na normalne meble... a o tym zeby nago pochodzic po wlasnym pokoju to nawet nie wspomne