dokąd się udać. ginekolog, seksuolog, psycholog.

zett >> to ja już Pani za diagnozy podziękuję ;) a bardziej łopatologicznie: jak ma fujarkę na wierzchu, to mi źle i smutno, i seks sprawia mi ból, i czuję niechęć. jak jest ubrany, to uwielbiam go nad życie, kocham spędzać z nim czas, i ilekroć wychodze od niego z mieszkania już tęsknie.

co do lozka, to stalo sie i juz sie nie odstanie. autorka musi jakos nauczyc sie z tym wszystkim zyc. mysle, ze gdyby facet mial mozliwosc jakos temu zapobiec to by to zrobil. najlepiej bedzie wybrac sie do seksuologa moze on pomoze jakos zaakceptowac sytuacje.

nie rozumiesz ! tego wirusa się nie leczy! w najgorwszym wypadku będę go mieć do końca życia! mam nie współzyć do końca życia? jak to sobie wyobrażasz? tak wlasnie, dobrze zrozumialas. uwazam, ze nie powinnas wspolzyc do konca zycia. dlatego tu sie wypowiadam caly czas

zett >> spadaj wariatko :P :D

a dlaczego autorka mialaby nie wspolzyc do konca zycia? ludzie sa nosicielami masy roznych wirusow, o ktorych pojecia nie maja i zyja z tym. autorka ma ten komfort, ze jest tego swiadoma. rozumiem, ze jesli ty masz wirusa nie wychodzisz do sklepu ani przychodni aby nikgo nim nie zarazic?

pójdę do seksuologa, myślę, że to dla niego bardziej chleb powszedni, niż jabym miała u psychologa poruszać kwestie intymne (czułabym się zdecydowanie bardziej skępowana).

tak. raczej spadam na koniec wskaze tylko odpowiednio lopatologicznego specjaliste robotnik drogowy bedzie najlepszy :D

seksuolog ma takich spraw na peczki i napewno Ci pomoze. mysle, ze psycholog tez bylby pomocny, w koncu nie chodzi tylko o niechcec do seksu, ale fakt, ze go obwiniasz. duzo zalezy tez od ciebie samej. powinnas pomyslec o tym, ze nie zrobil tego specjalnie i napewno gdyby wiedzial to by cie na narazal.

crazy bogie >> ja wiem, doskonale wiem, że nie zrobił tego umyślnie. nie wiedzał, że ma ten wirus, ba! nawet nie wiedział, że takowy istnieje. gin , nawet 2óch mówiło mi, że teraz współżycie z nim, niczym mi nie zagraża, bo nie można infekować się wielkrotnie... i właśnie, dlatego mam problem. Te argumnaty, mimo, że racjonalne, nie trafiają do mnie...emocjonalnie jestem bardzo zmęczona i po 2óch mcach prób wiem, że sama sobie z tym nie poradzę. Partner wie, jak to przeżywam, służy mi pomocą, wiele rozmawiamy, na seks nie nalega...a mimo to, czuję uraz. Ok, uciekam, dzięki za wpisy.