czy istnieje milosc idealna...

czy mozliwa jest miłosc idealna...czy wasze zwiazki są bliskie ideałów i czy w ogole mają cos z nim wspolnego?

to zależy co w twoim pojęciu oznacza słowo ideał:)

bez kłótni, z pełną akceptacją drugiej osoby, byciem szczesliwym w kazdej chwil, bez przykrosci, zawodów...

chyba nie ma takiej millosci bez przykrosci, zawodow ...

zawiodłaś się na kimś? moim zdaniem aż takich ideałów nie ma....dlaczego? myślę, że w każdym związku zachodzą jakieś sprzeczki.....co nie oznacza,że się tej drugiej osoby nie kocha i nie akceptuje:)

mozna sie kochac do szalenstwa i ranic, kłocic sredio raz w tygodniu...gdzie tu sens?

a moze wlasnie jest taka milosc, nie wierze ze w zadnym zwiazku nie dochodzi do sprzeczek...

TAK- ale tylko w książkach. tam jest wyidealizowany obraz milości nie mający nic wspólnego z prawdziwym życiem :D

a czy uwazacie ze kazdy w zwiazku powinien zachowywac sie tak jak uwaza, ale bez przegiec (typu zdrady ignorancja itp.) czy poswiecac sie dla dobra zwiazku?

kazde poświęcanie się dla kogoś w imię czegoś tam , prędzej czy później odbike się czkawką należy rozmawiać , uzgadniać , pytać i tworzyć wspolnie granice dla i w związku. ale bez poświęceń.ty masz swoje prawa i on ma swoje prawa czasami nie są one zgodne tak jak i oczekiwania i potrzeby, to co kto lubi lub nie lubi, akceptuje lub nie.

ignorancja to nie jest ignorowanie kogoś autorko ;) ale to na marginesie :) bez czepiania się :)

on twierdzi ze go nie akceptuje i chce go zmieniac - on tego nie robi ze mną (no bo nie ma powodow;), ja potrzebuje zeby liczyl sie z moim zdaniem, a on wymysla ze chce zrobic z niego pantoflarza, co nie jest prawdą...przeciez w zwiazku chyba trzeba sie troche "nagiac" zeby dopasowac sie do tej drugiej osoby?

kompromis jest czasami trudną sztuką do wykonania... jednak jest niezbędny...w niektórych przypadkach.... a może nawet w większości przypadków :)

co kiedy mowi ze to nie kwestia kompromisu, tylko akceptacji drugiej osoby z wszelkimi jej anomaliami...

może podsuń mu słownik niech przeczyta, że anomalia to nie jest coś normalnego, i wtedy już należałoby dorzucić do związku szczyptę kompromisów, żeby żyło się lepiej, łatwiej i przyjemniej.... WAM OBOJGU a nie tylko jemu :)

a w jakich sprawach się z tobą nie liczy ? i dlaczego on czuje ,że chcesz z niego zrobić pantoflarza ? w związku też mamy prawo do odmiennego zdania, do swojej prywatności, do marginesu tylko dla nas.

uwaza ze traktuje go jak "ulomnego alkoholika" (tak mi ostatnio powiedział) - czasem mam pretensje ze pije za duzo, wiem ze jestem upiorna w tym temacie, ale mam w rodzinie przypadki alkoholizmu i stad moje lęki...gdybym mogla to zakazalabym mu picia, a ze to przegiecie to wolalabym zeby pił tylko jak jest naprwde okazja, a nie szukał sobie sam okazji...

jeśli chodzi o picie to masz rację i podstawy by domagać się ograniczeń, abstynencji itd. a skoro nie odnosisz skutku to uciekaj bo szkoda życia.