jak nie przejmować się opinią innych?

autorko staraj sie -:D

no właśnie nie wiem czy ten dystans nie jest przeze mnie grany. czy poczucie humoru na wlasny temat. czy to nie gra, żeby inni mysleli że nie przejmuje si.e bo w duszy to klebek nerwow ze mnie ;)

nie obchodzi mnie to czy grasz czy nie, ale z pewnych slow wiele mozna wyczytac, i to co czytam z Twoich jest wartosciowe :-)

"JESZCZE SIE TAKI NIE URODZIŁ CO BY WSZYSTKIM DOGODZIŁ" jedyna rada to podbudowac swoje poczucie wartosci, powoli leczyc z kompleksow, moze terapia u psychologia, a moze po prostu wygadac przed kims zaufanym

czlowiek nie kielbasa nie kazdy musi go lubic ;-)

tego sie nie da nauczyć, a przynajmniej nie do konca... z taka umiejetnoscia wzrasta sie od samego dziecinstwa i nalezy ją nabyc w procesie wychowawczym, podczas kształtowanie charakteru... ale skoro pytasz, to moge ewentualnie powiedziec, ze nalezy sie zacząć do pewnych zachowan zmuszac, postepowac wbrew sobie i czynić rzeczy, na kóre nigdy wczesniej bys sie nie zdobyła... po pewnym czasie zorientujesz sie, Twoj umysl zakoduje soebie to, że opinia innych, ich krytyka, ich negatywny bądź ocenny stosunek do Ciebie, nie maja zadnego wpływu na skutecznosc dzialan...

ze to dzieci bryluja w tworzeniu neologizmow a tu prosze - ocenny stosunek - ekstra ;-)

ja sama probowalam przeciwdzialac przejmowaniu sie opinia innych poprzez robienie rzeczy odwrotnie... tzn w szkole wszyscy palili-ja nie, podazali za moda-ja czern,biel, czerwien... moja metoda polegala wiec na przeciwienstwie do innych... mysle ze zadzialalo bo teraz to juz wszystko mam "gdzies" :)

ok. mogę postępować wbrew sobie. ale jakie to mogą być sytuacje? zdobyć się na coś, co raczej w moim mniemaniu byłoby przekroczeniem pewnej granicy śmieszności czy zbyt wielu komenatrzy innych na ten temat. wbrew wielu czynnikom staram się być jednocześnie osobą popularną i mało widoczną. mało widoczną wtedy gdy boję się krytyki i popularną by móc czuć, że ktoś by zauważył gdy mnie zabraknie. a więc pewne rzeczy przekroczyłabym z racji tego, że chcę w sobie wykorzenić te głupie nastwienie do życia. co wtedy gdy wystawiając się na świadomą krytykę nie spotka mnie ona tylko jakaś forma .. uznania? wtedy poczuje się znowu lepiej. poprawi mi się humor bo ktoś mnie docenił. i to znowu będzie przejmowanie się opinią innych która jest znowu w zależnosci z moim humorem na dany dzień. wiem, że trudno będzie tak nagle zaszczepić w sobie "mam wszystko gdzieś zyję wg wlasnych przekonań". ale takie właśnie powtarzanie sobie ciągle "że czlowiek nie kielbasa nie kazdy musi lubic" moze coś mi da. albo gdy jawnie spotkam sie z krtyka co wtedy? "nie przejmuj sie/nie przejmuj sie"

zlosliwosc, w zadnym wypadku, a przyklad podalem :-)

hmm nie rozumiesz wyrażenia \"ocenny stosunek\" ??? :D wspolczuje

Ja proponuje dobrego psychologa(ale musi byc sprawdzony, a nie jakis konowal), ktory pomoze Ci dojsc do przyczyn Twojej niskiej samooceny i odpowiednio Toba pokieruje. Mowienie do lustra "mam wszystkich w dupie" Ci nie pomoze...

"mam wszystko gdzieś zyję wg wlasnych przekonań" najwazniejsze jest to, ze w ogole masz jakies wlasne przekonania... jest cała armia ludzi, tak strasznie opętanych przez panujacy konformizm, że nawet nie wiedza co to znaczy "wlasne przekonania"

nawet komiczne go przytoczyl po raz drugi :-)

owszem - psycholog to dobry krok. też kiedyś tak myślałam. osobiście znam wiele osób które korzystały z porad w moim mieście najlepszych specjalistów i skutku wielkiego to nie dało. dlatego zniechęciłam się tą formą "leczenia siebie". to - z czego wynika to moje przejmowanie się opinią innych wiem. doskonale wiem. nie potrafię zerwać z zprzeszloscią i wisi ona nade mną jak siekiera i ciągle przypomina mi o sobie. tzn o tym jak było kiedyś. i ciągle boję się tego. trudno to wyltumaczyć. tu chyba tylko jakaś hipnoza pomoże ;)

hmm, no właśnie ja nie wiem co znaczy "ocenny stosunek". mógłby mi ktoś to wytlumaczyć? a współczucie zawsze lepsze od krytyki ;)

mi sie podoba Twoje podejscie :-)

przebudzona juz z letargu w tej ocennej sprawie? ;-)

wielkosci...wciaz mysli, ze wszystko o niej ;-)

senna pani...w koncu grunt to dobra zabawa, prawda? ;-)

a ja dalej nie wiem co znaczy "ocenny stosunek". nawet wygooglowałam go przed chwilą :P

dlugo szukalem tu kogos ze zdrowym dystansem...i prosze, znalazl sie w zupelnie nieoczekiwanym temacie dla jasnosci - nie otulona nie mam na mysli ciebie ;-)

:) nie no! jeszcze brakuje żebym tutaj wchodząc podnosiła się na duchu, że ktoś mnie chwali za te głupoty co piszę. ktoś mi kiedyś powiedział, że ja mam chory dystans do siebie : wtedt co powinnam się przejmować czymś to to zlewam, a najmniejszy drobiazg rośnie do rangi problemu na skalę wojny światowej. dziwny przypadek ;)

tak, z kazdym Twoim postem rosniesz w moich oczach, a wcale to nie jest takie latwe majac do dyzpozycji tylko mozg i klawiature :-)

to tylko użalanie się moje na pokręconą naturę introwertyczki. ani tutaj mądrości za dużo ani dowcipu ani dystansu. może za dużo ostatnimi czasu tutaj tematów i temacików podobnej treści i dziwnie teraz rozróżnić głupoty od czegoś mądrzejszego? ;)

jak intrawertyk intrawertykowi - jestes naprawde w porzadku!

chociaż czytam teraz temta "najgłpusze.." i faktycznie dystansu tam brakuje.. ;) tylko bardziej zabijany jest gniewem ;)

prawda? ;-)

hmm, no właśnie. a niektóre Panny czy Panie tutaj mówiły o dystansie, że mają opinię gdzieś. i co się dzieje? na potrzeby jednego tematu jestem taka, na potrzeby drugiego taka a na potrzeby trzeciego tematu zupełnie inna? i to cała Kafeteria. nie warto tracić nerwów tutaj ;)

usuneli taki fascynujacy temat! to skandal! :-)