Chciałabym zniknąć.

Proszę, napiszcie coś, co mnie podniesie na duchu. Nie chcę jutro wstawać, nie widzę sensu w następnym dniu, w dalszym życiu. Wiem że jutro będzie takie jak dziś. Jest mi źle, ale nic nie zmieniam. Nie umiem przerwać tego błędnego koła.

nie tylko ty. poderżnąć sobie gardło jak Castlereagh, tak łatwo uciec od kłopotów...

Nowe, ale stare, bo będzie to samo co dziś i wczoraj i przedwczoraj...

wikimedia, ale nikt Ci życia nie uprzyjemni. Sama to zrób. Potrafisz, chyba, że masz depresję, ale wtedy idź do lekarza i nie męcz się.

Wiem że nikt mi życia nie uprzyjemni, po prostu chciałam że ktoś napisał mi nawet kłamliwe że będzie lepiej, nawet jeśli nie będzie :O Nie umiem sobie sama go uprzyjemnic, juz prawie trzy lata tak jest, dzien świstaka normalnie, czuję jak mi życie przecieka przez palce, nie widzę siebie w życiu, z ludźmi, w społeczeństwie.

oki juz pisze!!! jakie jest moje zycie chcesz?? tylko zebys nie zalowala

Nie chcę się licytować na życia, każdy ma swoje problemy. Po prostu jest mi strasznie smutno, żałośnie.

a co sie stalo??

to cie pocieszy??? Mam dosyc swojego jebnietego zycia. KURWA MAC!!!

chcesz o tym poklikac na gg?moze mi sie uda ci jakos pomoc...

Mam problemy z którymi sobie nie radzę, które niszczą mi życie, a nic z nimi nie robię, nie próbuję tego zmienić. Przez to nic sie nie zmienia, nie rozwijam się ani nie cofam, żyję codziennie tak samo, bo jak pomyślę o tych problemach, to dusi mnie w gardle, ze strachu nic nie robię, boję się je ruszyć. I tak w kółko.

od malego kroczku:-)

dokladnie i wtedy jesli tylko mam mozliwosc uciekam. Teraz nie mam tej mozliwosci. Wada sie w ta monotonnie i mysle tylko, ze jakos to bedzie a jak nie to co z tego!!!!

jakie to sa problemy?

zycie... zycie zycie. Faceci, kasa, dzecko, szkola i wiele wiel innych tak to sie zbiera, ze nie wiadomo za co sie zabrac

szkoda gadac mam to samo:(

rodzina... zdrowie... WSZYSTKO! Chce zasnac i obudzic sie jak juz bedzie po wszystkim

Między innymi nie mam pracy. Boję się nawet szukac, bo jestem głupia i nic nie umiem (wiem jak to brzmi, ale tak własnie jest). Nie poradzę sobie, już kiedyś próbowałam i nie umiałam się odezwać, nie wiedziałam co robić, czy się pytać czy nie, serce mi waliło cały czas. Robiłam błąd za błędem. Widzę jak moja siotra sobie radzi, pracuje i za każdym razem jak ona opowiada jak było w pracy, to myślę: ja tak bym nie umiała, nie poszłabym z tymi ludźmi na piwo po pracy, nie umiałabym z nimi rozmawiać, bałabym się, nie wiedziałabym jak się zachowywać w godzinach pracy. Wiem że to żałosne co piszę.

ja zeby zapomniec uciekam w alkohl

ja w alkohol, narkotyki we wszystko co sie da

najgorsze jest, ze ja wiem, ze musze przestac. Tak nacpam sie i zejdzie ze mnie wtedy siedze i mysle by znowu to zrobic, ale nie moge. WIEM, ZE NIE MOGE i robie to co musze i czekam by znowu moc zapomniec.