czy 25 dziewczyna która nigdy nie miała chłopaka

powinna uważać się za społecznie i uczuciowo przegraną?

W żadnym razie :)

przede wszystkim nie powinna sie kierowac zdaniem innych:O

Przegrany jest ten, kto uwaza sie za przegranego.

eh zależy jak ona uważa.

jesteś już na tyle dojrzała i w zwiazku z twoim pytaniem nie masz jeszcze negatywnego przebiegu że jak już masz zaczynać to spróbuj przy okazji rownolegle z dziewczyną dowiesz się co cie kręci i czy coś straciłaś przez te lata czy wręcz odwortnie :)

a Ty uwazasz sie za przegraną? nie ważne co ludzie myślą

ale ja w życiu nie chcę spróbować z żadną dziewczyną - wiem co mnie kręci

za przegraną może to za duże słowo, ale definitywnie coś mnie omija szerokim łukiem

ano omija :-(, bez miłości cała reszta życia mniej cieszy...Mam tak samo :-(, 25 lat a księcia ani widu ani słychu;-). Ostatnio zauważyłam, że nic mnie nie cieszy, kompletnie nic mi się nie chce, juz nawet nie mam wrażenia, że kogoś spotkam

A ja cały czas czekam na Tę Jedyną... by dać Jej całe swe i nie tylko.

ja też wrażenia już nie mam, ani nadziei, kolejny rok się kończy, wiem że powinnam się cieszyć np że jestem zdrowa, że mam w porządku rodzinę, ze mam pracę i tak jest, bardzo sie z tego cieszę, ale w tej sferze jest jakaś czarna dziura i moje nieodparte wrażenie że będzie już tak zawsze, w koncu przecież nie każdy musi na kogoś trafić, także nadziei już nie ma, pozostaje desperacja, nachalne łapanie się kogokolwiek kto okaże jedną setną zaiteresowania, muszę coś zrobić żeby przerwać ten stan, zanim zakocham się w pierwszym lepszym człowieku którego zapytam o drogę np na pocztę, samotne - nie wiem czy wiecie o co mi chodzi?

no widzisz tiramisu już anonimek puszcza ci oczko więc wymieńcie się adresami, koszulkami a potem z nami opiniami :))

Anonimek Ty za dlugo czekasz, moze zacznij cos robic?

---> deko: Wiem, powinienem.

swoją drogą to ajk Ci real nie wychodzi to sprobuj netem, choć ja osobiście nie lubie, szukam chyba czegos czego nie ma, z tad swego rodzaju porażka

kawa-> ja tak samo, identycznie ;-), praca, rodzinka, zdrowie, znajomi..wszystko spoko, oprócz braku faceta. A myślałam,że tylko ja jedna w całej Polsce tak mam;-). większość znajomych jest sparowana- zaręczona, po ślubie, albo z dzieckiem już. I do tego, nie wiem czy mam jakiś zmysł pod tym względem wyostrzony, ale naprawdę 97%par, które mnie otaczają wydaje mi się zajebiście dobrana, po prostu bije od nich miłość. A mi się nic nie chce, czuję sięjakoś tak bezosobowo, bezsensownie, że nawet z ludźmi mi się gadać nie chce. Pewnie grzeszę ;-), ale nie cieszy nic...

\"powinna uważać się za społecznie i uczuciowo przegraną?\" a skąd my to mamy wiedzieć :O jeżeli nie miała bo jest nieśmiała, nie ma życia towarzyskiego, ma kiepskie wykształcenie, zero szans na lepszą pracę niż przekładanie towarów w magazynie biedronki to pewnie może mieć społecznie przegrany charakter :D ale to wiesz tylko ty :P