Rozwodnik, 10 lat starszy

Dziewczyny piszę do Was z zapytaniem o radę jak Wy to widziecie i wogóle.Poznalam męzczyznę 3 miesiące temu , układ raczej był z mojej strony jakas przygoda itp. Nasza znajomośc się dosc szybko rozwinęla w sensie śpię u niego po 4 dni wtygodniu , nie sypiamy ze soab często, tak jakby to troszke odeszlo na dlaszy plan!Mysle ze mu się podobam akceptuje jego formy spedzania czasu wolnego typu mecz, silownia itp. i troszke przezyl szoku pozytywnego ale ja odczuwam ze jest mi nudno malo wychodzimy gdzies głownie egzytujemy w domu , bo on ma duzo pracy w terenie i sie porusza dużo wciągu tygodnia!zaczelo mnie to cieszyc ze sex poszedl w odstawke a jakos zaczelismy byc blizej siebie,choc wlasnie ma sswoje przyzwyczjenia , zapomina czasem o tym na co sie umowilismy i mnie ejst przykro, czuje ze sznuje mnie jako kobiete ale nie wiem czy jest wstanie traktowac powaznie i to mnie nurtuje, ja jakby suzkma czulosci bliskosci , ktora w duzej mierze mu daje , jak i pokazuje ze kobieta nie musi nie akceptowac ulubionych rzeczy ale martwi mnie to i jest mi przykro ze nie toroszczy sie o mnie bardzo, nie wiem moze przyzwyczjenia , poglady moze to ze ejst starszy, choc ja bylam ze starszymi facetami!jak Wy widizicie wogole sznase w tkaim zwiazku,?nie ejst to latwe dla mnie ale tochę sie wciagnelam

To sprawa bardzo indywidualna. Związek to przede wszystkim akceptacja, partnerstwo i sztuka kompromisu. Jeśli jest Wam ze sobą dobrze, to na pewno pozytywnie rokuje to na przyszłość. Ale 3 miesiące to zbyt mało, żeby próbować przewidywać, jak to się dalej potoczy. Ja jestem od półtora roku z mężczyzną, który też bardzo dawno temu miał żonę, jest ode mnie starszy 12 lat i na początku też potraktowałam tę znajomość bardzo luźno. Jest ponadto bardzo oszczędny w okazywaniu uczuć i prawieniu komplementów. Ale to są drobiazgi, do których szybko się przyzwyczaiłam. Najważniejsza jest to, że teraz przy nim czuję się szczęśliwa, kochana, akceptowana, otoczona opieką, doceniana. I dzisiaj wiem, że ani ja nie zamieniłabym go na nikogo innego, ani on mnie. A na siłownię chodzimy razem;)

hej !Dziękuję Ci bardzo za te slowa, nie ukrywam że dosc mocno pracuję nad tym zwiazkiem , choc nie cuzje sie wykorzystywna i nie wiem czy wynika to z tego ze poprostu juz mam tyle w sobie uczuc i musze je dac komus, czy poprostu jest mi dobrze ale on uczy sie powoli okazywac uczucia , ja jestem dosc ciepla wrazliwa osoba , ale jestem asertywna wiec jka mi sie nie podoba cos to mowie odrazu, liczy się z tym i jak czasem zrobi cos glupiego a zoabczy iiny punkt widzenia bo mu uzmyslowie to widzę jak stara mi się wynagrodizc to ze pooelnil bląd!ma swoje przyzwyczjenia ,wiadomo ale mysle ze potrafi byc pry mnie malym chlopcem to duzo , otwiera sie itp. sex jest mily ale zszedl dla mnie na dalszy plan i wydaje mi się ze dobrze, gdyz tak naprawde moje zycie oosbiste bylo zawsze klapa , glownnei to przygody a tu mam sznse tak naprawde odkrywac i badac tez sieebie, pozdawim

Cierpliwości:) Przypuszczam, że Twój mężczyzna jest po prostu ostrożny. Ważne, żebyście potrafili się ze sobą porozumiewać. Każdy człowiek ma swoje przyzwyczajenia i jeśli bardzo Ci one nie przeszkadzają, to może nie warto ich zmieniać? Zastanów się, co wymagałoby więcej wysiłku - czy zaakceptowanie pewnych rzeczy przez Ciebie, czy zmiana ich przez Twojego mężczyznę? Ważne, żeby starać się wybierać łatwiejszą drogę - wtedy żadna z osób nie ma poczucia poświęcania się. Moje życie osobiste wcześniej też nie było udane. Ale zrozumiałam, że przeżyłam je po to, żeby wyciągnąć wnioski i nie popełniać błędów w tym najważniejszym teraz dla mnie związku:) Życzę powodzenia:)