takie to życie

Cześc wszystkim, za trzy dni przyjeżdża do mnie chłopak(jesteśmy w związku na odległośc). Nie cieszę się z tego powodu,co mnie martwi. Obecnie jestem w swoim rodzinnym mieście,atmosfera w domu jest tragiczna. Nie mam ochoty,by się uczyc,a sesja tuz za drzwiami. Niedawno spotkałam chłopaka, którego poznałam dokładnie rok temu. Jeszcze rok temu byłam nim zauroczona,on sam wyznał mi to samo. Spytał się,czy mam chłopaka,gdyż w wakacje widział mnie,gdy szłam z Moim "za rękę". Przytaknęłam. Co prawda był pijany,ale zaczął tłumaczy się,że w tym okresie miał dużo nauki i że dlatego nam nie wyszło,etc. tłumaczy się zawsze winny,tak się mówi,ale ujął mnie tym,co powiedział na temat kobiety,bycia z nią etc. Porównował go(nie wiem,czy przez przypadek) do mojego chłopaka i przez głowę przeszła mi myśl,że ja nie czuję się przy moim chłopaku w taki sposób,w jaki ujął to kolega. Przez to,ze jesteśmy dlaeko od siebie czuję się coraz bardziej zagubiona,ponieważ czasem wydaje mi się,ze w moim przypadku tak musi byc,ze zdazylam sie przyzwyczaic,ale czasem wydaje mi sie,ze to bez sensu. Odnosze wrazenie,ze moj chlopak czeka tylko na seks,a nie na MNIE. Fakt,tez mi brakuje seksu,ale nie o to chodzi. Czegos mi brak w naszym zwiazku. Nie wiem sama. I tak musze sama rozwiazac ten problem. Chciałam tylko napisac,to co czuję. Jest mi zle,wpadłam w jakijś marazm. ...

Nie będę juz narzekac

Kochana głowa do góry!! Dziś jest źle, ale jutro nowy dzien i będzie lepiej :) Z każdej sytuacji jest jakies wyjście i grunt to się nie załamywać, co do nauki to znam ten ból..., ale i tu trzeba po prostu dać radę i będzie ok:D Trzymam kciuki za Ciebie, dobrze będzie :P