Potrzebuję ciepła i czułości... Dziś bardziej, niż zwykle...

noca ja tez się tak czuję tylko, że te objawy są o wiele słabsze... mam lęki, czasem placzę, apetyt jeszcze jako tako ale jedzenie smakuje jak drewno... po tym co przeszłam boje się oglądać tych głupich komedii romantycznych i bajek - które sprzedają fałszywą nadzieje o pieknej i bezwarunkowej miłości oraz mącą trzeźwe spojrzenie na sprawy damsko ęskie

do ja jak ... a długo to u Ciebie trwa ? Samotna ten lek nie mógł Ci pomóc bo jest stosowany przy padaczce na drgawki owszem jest też profilaktycznie stosowany przy chorobie afektywnej dwubiegunowej ale moim zdaniem to tak jak bys brała witaminę C na grypę , pewnie odrobine wspomaga organizm ale na pewno nie uda się nia wyleczyć ;) idz do innego psychiatry , dowiedz się gdzie jest jakiś dobry sprawdzony i walcz o siebie ;) ja idąc do swojej lekarki wiedziałąm że pomaga ludziom a nie szkodzi ;)

nocą - w bajki nie wierzę. Nigdy nie wierzyłam. A objawy miałam podobne, tyle, że w małżeństwie. Teraz mam koszmary nocne, napady lękowe. Nie będe brała tej depakiny, bo czuję się po niej tylko gorzej.

A gdzie znalazłaś tę lekarkę? Może bym skorzystała z jej pomocy?

i dobrze że nie oglądasz takich filmów , widać za wcześnie na to , nie słuchaj też żewnych pioseneczek itd , po prostu unikaj sytuacji w których zaczynasz żle się czuć to też proces leczenia ja brałam leki jakieś 8 miesięcy a wizyty mam do dziś , psychiatra jest ze mnie bardzo zadowolona , chyba mało jest ludzi którzy chcą współpracować z lekarzem więc uznała mnie za swój sukces ;) ludziska lubią zatracać się w swoim nieszczęściu to chyba taki nasz narodowy sport : "jak Ci jest , ojjjjjj zle stary , noo to tak jak u mnie" tak zwyklismy ze soba rozmawiać inna odpowiedz była by gafą , więc idą do lekarza biorą kolejne leki a potem nadal tkwią w starych schematach gdy od dawna powinni walczyć o siebie !

u mnie to już chyba miesiąc trwa:O ale jest już powoli ok .. mniej płaczę i w ogóle... ale nie mam takiej motywacji do zycia :O wszystko się stało totalnie obojętne:O samotność to straszna trwoga:O

z Gdańska ;) zwykła przychodnia rejonowa

nocą dałaś mi troche nadziei.. po za tym mam 26 lat stara już jestem

To spory kawałek ode mnie... Szkoda :( Nie znam nikogo, kto korzysta z pomocy psychiatry. Zobaczę w mojej przychodni.

Mocno przytulam wszystkich samotnych

ja jak autorka się czuję - jestem starsza od Ciebie. I naprawdę wstyd się przyznać do takich słabości.

Dziękuję, dziś potrzeba mi tego właśnie... Nawet wirtualnie.

Samotna pogadaj z pielęgniarkami w recepcji , zapytaj uprzejmie jak nikogo nie będzie którego psychatrę polecają albo może na jakims forum o depresji popytaj tam są ludzie z całej Polski http://www.forum.nerwica.com/ , tu masz jeden adres ;) ja jak ... cieszę się że podniosłam Cię odrobinę na duchu , nie masz depresji , jesteś smutna bo ktoś Cię zawiódł ale nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło , wyciągnij wnioski na przyszłość i nie daj się następnym razem bo takich padalców jest masa , nudzi sie toto przy kompie to czemu nie wychaczyć sobie kogoś dla zabawy , poza tym jestes młoda , 26 lat co to za wiek ?! ja mam juz dobrze po 30 i nadal nie czuję się staro tak więc nie gadaj mi tu głupot , najlepsze lata przed Tobą tylko unikaj takich baranów ;)

nocą dzięki:D ja największy kryzys miałam 13 grudnia... teraz widac powoli z tego wychodzę

dziewczyny głowa do góry , samotność to stan przejściowy , dacie radę bo nie głupie z Was babeczki , może po prostu skupcie się teraz na sobie i zadbajcie o swoją równowagę a zobaczycie że świat się do Was uśmiechnie , tak to jest że jak się goni króliczka to on ucieka a jak się przestaje to okazuje się że własciwie jest on na wyciągnięcie dłoni :)

Dziękuję, nocą :)

Samotna nie ma za co ;) tylko więcej nie mysl o tym ze coś zrobisz ...ja też miałam takie durne pomysły ale wierz mi że nie warto , czasem boli tak bardzo że człowiek ma ochotę wyć , wiem , znam ten ból aż za dobrze jednak nie warto, zycie jest za piękne tylko wtedy się tego nie widzi bo ma się oczy zaklejone tym gównem w którym się siedzi po uszy ale mozna z tego wyjść zacząć się uśmiechać do siebie i ludzi , jestem tego najlepszym przykładem , jesli będzie bolało to wyj ile wlezie , krzycz nawet potłucz szklanki choc wiem że częściej nawet nie ma się siły aby podnieść szklankę , tylko nie zamykaj się w tej skorupie rozpaczy , poza nią jest świat który na Ciebie czeka , pozwól mu wejść do swojego życia , zamknij za soba drzwi złych doświadczeń , kazdy następny dzień jest początkiem , jak niezapisana kartka i to Ty decydujesz co się na niej znajdzie , życzę powodzenia w leczeniu bo jest Ci ono na prawdę potrzebne , jak będzie już odrobine lepiej zacznij pracować nad sobą ;) całuję Was na dobranoc i mocno ściskam :)