Studenci do piór. Sześciolatki do szkół.

Kilka dni była długa dyskusja (chyba w TOK FM) o tym temacie. Dwie panie, jedna z nich nauczycielka, no i pan profesor od wychowywania dzieci. One były przeciw wysyłaniu 6-latków do szkoły, on za. W istocie nie miał argumentów, rozbełtywał, rozgadywał temat i wciąż nie miał konkretów. Ale przy okazji kilka ciekawych spraw wyszło. Finlandia ma znakomite wyniki (europejska czołówka) na testach wiedzy 15 latków, mimo że szkołę zaczyna się tam w 7 roku życia. Ta pani pedagog podała przykład ze swej praktyki, gdy dopuściła 6-latkę do nauki w 1 klasie. Ta dziewczyna później, gdy miała kilkanaście lat miała olbrzymie problemy emocjonalne. Jeszcze jedno, ten program wymaga aby 6 letnie dziecko nauczyło się w ciągu roku 180 znaków (mała, duże literki, pisane i drukowane), co oznacza ogromny stres dla większości dzieci, gdyż w tym wieku jest to ponad ich siły. Nie o żadną naukę/wiedzę tutaj chodzi. Chodzi o wychowanie, raczej zaprogramowanie nowego człowieka. Duży stres pozwala łatwiej przesterowywać człowieka, Nie wiem czy uczą tego na zwykłych kursach psychologii, ale coś czytałem o tym chyba u Suworowa, gdy opisywał jak szkoli się luddzi do oddziałów specjalnych (tak żeby główkę potrafił laubzegą komuś odpiłować bez oprów wewnętrznych, dla przykładu). Stres i konieczność przyswajania nadmiernej ilości wiedzy spowoduje zatrzymanie/zaburzenie rozwoju emocjonalnego i duchowego dzieci, czyniąc je psychicznymi kalekami. Nawet 7 lat w wielu przypadkach to za wcześnie na naukę lieterek, część dzieci jeszcze nie jest dojrzała do tego (prędkośc rzowoju w tym wieku to +- dwa lata). Także utrudniając późniejszą naukę (przykład Finlandii). Pewnie o to chodzi, staną się masą podatną na sugestie, prymitywną, zatomizowaną i łatwą do sterowania.