Nie chce życ

Pisze, choc widzialam juz taki watek, jestem nieszczesliwa. Mam za 4 mies 25 latek, studiuje cos czym zyje:) Ciagle jestem chora, choc ostatnio coraz lepiej, prace tez mam, i od miesiaca mozna powiedziec, ze zarabiam tyle ze czuje sie z tego zadowolona, moge co miesiac cos odlozyc itd. Mam grupke na prawde swienych przyjaciol, spedzamy razem weekendy, mam kilka super przyjaciolek i cudownych rodzicow. ALEEEEEE!!!!! Jestem nieszczesliwa bo przezylam ogromny zawod milosny, jestem tym przygnieciona bo caly czas rozmkiniam ze moze gdybym byla inna, gdybym byla lepsza bardziej sie starala, i gdybym gdy On chcial wrocic powiedziala TAK, to moze dzis bylibysmy razem , a ja sie balam, tego ze mnie skrzywdzi, balam sie tez reakcji otoczenia, rodzicow, wiec gdy ja myslalalam on juz zdazyl sie zakochac. Wiec jestem nieszczesliwa bo mysle czy przez moja glupote nie stracilam tego jedynego, a dwa ze boje sie ze juz zawze bede samona i nikt mnie nie pokocha:( Co o tym myslicie?Jak ma sie kims zainteresowac skoro on wciaz przy mnie jest, i np chwali sie ze ma fajna kobiete:( Dodam, ze jestem po ciezkiej chorobie, wygladam bardzo nieatrakcyjnie Ja sama siebie katuje, rozmawiam z nim o tym ze np ma kobiete i jest szczesliwy itd, on mi daje rady zebym sobie kogos znalazla a ja no co ja moge po prostu cierpie!!!! mam propozycje randek od roznych facetow, ale chyba nie ma sensu gdy ja mysle jeszcze o tamtym, wiec odmawiam mowiac ze nie mam czasu:/ i inne bzdury...

To chcesz czy nie chcesz żyć? Bo już w pierwszym zdaniu piszesz że studia to twoje życie. Zdecyduj się :O

bez zlosliwosci ok?

na pięknym wyglądzie świat się nie kończy, zresztą jeżeli Ty będziesz się uważała za nieatrakcyjną to inni też będą tak myśleć, a zawód miłosny cóż... teraz wydaje się że to koniec świata a za pare lat tuląc się w ramiona jakiegoś wspaniałego faceta pomyślisz że nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło

po pierwsze jesli go kochasz to daj mu zyc... jesli kochasz pusc wolno jesli wroci jest twoje jesli nie nigdy twoje nie bylo;) ja tez stracilam swoja milosc i zyje, bylo ciezko... ale z dnia na dzien jest lepiej wiec u ciebie tez bedzie... masz przyjaciol prace wiec zyj tym a facet... hmmm drugi czlwiek powinien byc tylko dodatkiem do zycia a nie naszym zyciem.... wiem mam dziwne podejscie do zycia;p mnie tez nic nie cieszy... ty masz tylko propozyje randek, a mi sie facet oswiadczyl heh;p a co do bylego... nie wiem bo jestem w podobnej sytuacji tylko mi on nie mowi o swoich milostkach.. ja sie uzbroilam w cierpliwosc;) czekam, jestem taka jaka on chce chociaz jest ciezko ale powoli sa efekty... mozolnie to idzie ale idzie pozdrawiam trzym sie;p

kobiety to pustaki nie chce mi sie zyc :o to szukaj mniej atrakcyjnego to jest smieszne szukaja ksiecia nie dajac tego samego :o

a On Byl cudowny, a po 2 latach zaczal byc okropny, zostawil mnie a potem chcial wrocic, balam sie powrotu tego jak bedzie i tego jak zareaguja rodzice, potem umieralam w szpitalu a on byl przy mnie a jednoczesnie bawil sie na dyskotekach, choc twierdzil ze odkad zachorowalam nie moze nawet jesc... teraz jestem zdrowa i wciaz o nim mysle, mimo ze kazdy mowi mi ze to byl ch..., ale serce wciaz glupie.. co o tym myslicie?

:/

chyba nikt mi tu nie pomoze:/

wiesz,ja myslę ze musisz odpuścic. zapomnieć. byłas chora,powaznie..a on szalał na dyskotekach? teraz ma inna. i chwali sie jaki to nie jest happy. wampir emocjonalny. ja bym zerwała kontakt.

Masz racje:( ale jak dalej zyc?

masakra jakas

daty ci sie pomylily :P

ide spac

Napuszcie cos, ale bez zlosliwosci:(