Spacerkiem po ogrodach Alicji w Kraninie Czarów...

:)

Już nawet dokładnie nie pamiętam o czym była bajka :)

To wcale nie jest żadna bajka. To mądrość życiowa przekazana w cudownej postaci. :)

W takim razie najwyższy czas na lekturę ;) Królik, lustra, szachy - to mi się kojarzy z Alicją.

Właśnie. Ale to są jedynie ważne rekwizyty. Tę baśń należy czytać głęboko między wierszami. :)

Jako dziecko czytałam, ale pamięć zawodna jest. Właśnie wrzuciłam sobie w google i rzeczywiście, jest to "bajka" z drugim dnem. Nic to, na naukę nigdy nie jest za późno ;)

:-) Powiedziałbym, że oprócz drugiego, ta opowieść ma także trzecie, a nawet fragment czwartego dna. Znasz "Lokomotywę" Juliana Tuwima? Nie wiedzieć dlaczego przywykło się uważać, że to jest wierszyk dla dzieci. A to jest przecież niezwykle wyrafinowany i ekscytujący erotyk.

Nie pozostaje mi nic innego w takim razie jak poświęcić chwilę na czytanie "Alicji w..." . Tak myślałam, że ten temat będzie cieszył się większą ilością wpisów, a tym sposobem ja dowiem się czegoś więcej o tej książce. Lokomotywa dla "dorosłych" coś mi się kiedys obiło o uszy, że właśnie to średnio dziecięcy wierszyk ;)

To temat zbyt ambitny. Takich tematów plebs nie podejmuje. Kto tutaj kiedy gada o literaturze?

Taaa, masz rację. Może tez po prostu nie ten dział. Ha, gdyby temat był typowo maturalny, zakamuflowany, np. Zdrada, kochanka, odejść czy zostać na pdst. wybranych z literatury utworów a nie życia własnego. Może coś by z tego wyszło.

A ja nie czytałam tej ksiązki. polecasz?

Alicji w krainie czarów nie czytałaś? Luśka! Doprawdy! I masz odwagę publicznie się do tego przyznać? To może nie znasz także Ani z Zielonego Wzgórza, co?

Fakt, Do niej podobna, to nie jest lokal dla znajdujących przyjemność w zagłębianiu się w literaturę piękną. To może przeniesiemy temat na kanał kulinarny? Ludzie, którzy uwielbiają gotować posiadają zazwyczaj mocno rozwiniętą wyobraźnię. :)

Anię znam! Było się kiedyś romantyczną nastolatką, ech! :) A kiedy trochę podrosłam, czyli skończyłam 16 lat to np. beznadziejnie się zachwyciłam Scarlett O'Harą :)

Obawiam się, ze dyskusja na temat literatury pięknej też nie jest moją mocną stroną, co nie znaczy, że nie uwielbiam czytać dobrej książki. Baa, problem na dziale kulinarnym może byc jeszcze innej natury, ja nie lubie chyba gotować :( I idąc Twoim tokiem rozumowania - nie lubi gotować - nie ma dyskusji :p

A ja sobie pochlipywałem przy lekturze Przeminęło z wiatrem. Jestem na takie razy zbyt wrażliwy, zbyt uczuciowy...

Rzeczywiście. Srodze mnie zasmuciła Twoja deklaracja odnośnie niegotowania. W takim razie, w czym jesteś biegła? Czym się możesz pochwalić?

Ja przy tej lekturze beczałam pół dnia :)

A co w takim razie powiesz o Łuku Triumfalnym? Bo wtedy też mnie nieźle wzięło :)

Pchi... Luśka, ja co dwie-trzy godziny musiałem regularnie zażywać po trzysta kropel waleriany na eterze, żeby się jakoś uspokoić.

Masz na myśli Łuk Triumfalny na Szanze Lize?

:D Mam na myśli powieść E.M. Remarque. Jeżeli nie znasz to szczerze polecam :)

Nie odbiegając od tematu książek, fakt mojej biegłości, którymi można byłoby się pochwalić przemilczę ;) Jeśli już w temacie przeczytanych "lektur" ja jestem w miarę świeżo po "Cień wiatru" a w trakcie "Gry anioła" Zafona.

Dziękuję, ale w takim razie muszę się zaopatrzyć w stosownie pojemne flakony kropelek. :)

(A ja "Podręcznika robót ciesielskich". Przyznam się, że mój organizm nie za bardzo dobrze toleruje nadmiar abstrakcji w książkach.)

Czego nie robi się dla dokarmienia emocji? nawet w kropelki warto zainwestować :)

Lóty - kwesita gustu. Mnie ten klimat opisywany przez Zafona odpowiada :)

Nie zgadzam się, że to jest kwestia gustu. Gdyby ludzkość taplała się wyłącznie w prozie kogoś takiego jak Zafon, latałabyś zapewne po świecie w baraninie i sabotach na gołe nogi.

(W wiaderko kropelek. Nadmieniałem przecież o mojej ponadstandardowej wrażliwości.)

Ta, tyle, że to tylko książka, opowieść, coś co pozwala mi się zrelaksować.