mam dosc takiego życia

niby na pozór wszystko jest ok. Jestem młodą, zadbaną kobietą, często slyszę również ze atrakcyjną. Mieszkam w malym miasteczku.Pracuję jako inspektor w pewnym urzędzie, zarabiam nieźle, jestem niezależna finansowo. Stać mnie na eleganckie ciuchy, kosmetyczke i fryzjera. W pracy jestem ceniona przez szefa i innych pracowników. Ludzie ogólnie liczą sie z moim zdaniem, uważają mnie zeszta za osobe godną zaufania i fachowca w swojej dziedzinie.Kocham dzieci, uwielbiam sie śmiac i uśmiechac do ludzi. Na pozór wszystko ok. Zresztą zawsze chciałam tak żyć, nie chodzi o to by pławić się w luksusie, ale żeby być osobą niezależną i samodzielną. Mój problem polega na tym, że jestem bardzo samotna. Po pracy jade do domu, włączam radio i patrze w okno. Nikt mnie nie wita, nikt na mnie nie czeka. Czasami wpadnie koleżanka, opowie o swoich problemach z przygotowaniami do ślubu. Wysłucham, doradzę, z chęcią pomogę. Czasami zadzwoni mama i zapyta co u mnie. Weekendy spedzam na basenie, niekiedy umawiam sie z przyjaciólmi, jednak wiekszosc z nich ma swoje rodziny, swoich partnerow i plany z nimi zwiazane. Ja nie mam nikogo bliskiego. Kiedyś nie miałam potrzeby bycia z kims, uwazałam ze predzej czy pozniej kogos znajde. Mijaja miesiące, lata a ja nadal jestem sama. Przyjaciólki wychodza za mąż, w tym roku zostałam zaproszona na 3 wesela. Nawet nie mam z kim isc. Coraz czesciej płaczę wieczorami.Czuje że przez tą samotnosc robię sie zgorzkniala, coraz czesciej czuje tez zazdrosc i niechec, a przeciez te uczucia zawsze byly mi obce...

Ile masz lat? Ja mam 25 i moglabym swoje zycie opisac jak Ty. mam coprawda kolezanki, kilku kolegow,ale brakuje mi milosci.

Hej .Masz neta, zawsze możesz z kimś pogadać.Jeśli nie to , to wyjdź gdziekolwiek do ludzi -muzeum ,kawiarnia ,spacer z radiem w kieszeni też może być.Bo zaczniesz tak jak ja rozmawiać z meblami...Pomyśl o tym "Złotko"

Aby kogoś poznać , musisz zacząć prowadzić intensywne życie towarzyskie. Prowincja ma to do siebie że życie zamiera ok 16 i zazwyczaj kompletnie nie ma gdzie pójść. W dużych miastach jest inaczej. Są fajne puby , różne miejsca gdzie przychodzą wolni ludzie. Inaczej się żyje, zwlaszcza jak jest się młodym. Mam kolegę który został z mamą na wsi, bo nie chciał sie ruszyć stamtąd. Ma 40 lat , zostal sam i zaczal zaglądać do kieliszka. Koszmar.

też tak mam....niestety

Dziewczyny róbcie coś ,bo obudzicie się po 50 i dopiero wtedy będziecie drapać się po głowie...

erdfdff, mam 26 lat

i tez tak mam a nawet gorzej bo nie moge znalesc pracy, mieszkam z rodzicami ..pozdrawiam

Może czas zakończyć życie i rozpocząć inne?

To ja już się wcale nie dziwie,że nie mogę znaleźć dziewczyny.Wszystkie siedzą w domach i łapią doła...

Nawet nie czytałem bo mnie takie gadanie rozwala. To zmień to życie ,zależy ono jedynie od CIEBIE