POMOCY!!! nie wiem co się dzieje z moim 5latkiem

Mój synek ma 5 lat i bardzo dziwnie się zachowuje od pewnego czasu- stał się milczący, boi się nie chce zbytnio jeść.Wieczorem zasypia w naszym łóżku przy zapalonej lampie. Mówi ze boi się ze przyjdą do niego a kiedy pytam kto mówi "oni", kiedy chcę się coś dopytac on powtarza jedynie "oni" i unika przebywania w piwnicy.Boję się o niego,

moze widzi duchy?

masz kontrolę nad tym co dziecko ogląda w TV????

Nie wiem co do tych duchów- nikt go nigdy nie straszył, nie mówił o duchach.Młody nie oglądał zadnych horrorów i wątpie by koledzy go straszyli :( martwie sie o niego......

ja bym poszla z dzieckiem do ogolnego i wziela skierowaniew do psychologa

naturalnym lękiem, o którym mówi psychologia rozwojowa jest lęk przed ciemnością (tak jak np u ok. 18 miesięcznych dzieci tzw. lęk separacyjny). niestety jest to etap normalnego rozwoju, który dziecko musi przejśc. jeśli dodatkowo zobaczył cos, co utkwiło mu w pamięci - duchy w filmie albo ktoś naopowiadał mu bzdur - może potęgowac lęk. niestety - za bardzo nie pomożesz. co się da - można racjonalizowac - np jeśli boi się cieni, które widzi w pokoju - trzeba mu pokazac czym tak naprawde są cienie. mogą pomóc bajki terapeutyczne - polecam autorstwa Marii Molickiej, ksiązka pod tytułem "Bajki terapeutyczne" i opowiadanie z nich "Mrok i jego przyjaciele"

O jeju...przerażające jest to co piszesz:( niestety nie wiem jak pomóc... sama się troszkę dziwię jak moja 15 miesięczna córa macha "papa" w daną stronę a tam NIKOGO nie ma.... Kiedyś bawiła się w "a kuku" w pustym przedpokoju u mojej babci... i to tak jakby się bawiła z kimś! Mówiła w stronę przedpokoju,machała i cieszyła się jakby słyszała odpowiedzi... byłam zszokowana. Może to śmieszne ale wmówiłam sobie,że napewno był to mój dziadek,który jjej krzywdy nie zrobi napewno...

P.s... a co Twój synek robił w piwnicy?? Może jednak nie powinien chodzić do tak ponurych miejsc?? Szczerze ja mam ciarki jak mam iść do piwnicy sama o co dopiero 5 letni szkrab... Nie wierzę w takie rzeczy ale może Twój budynek ma jakąś dziwną przeszłość i coś jednak.... brrrrrrr...Dzieci do jakiegoś roku życia mają otwarte jakieś kanały, które umożliwiają im widzenie czegoś czego My dorośli już nie widzimy... sama miałam okazję się przekonać jak córka mojej przyjaciółki dwa razy powtórzyła "papa chopcyk" do stojącego za nami drzewa!!! to było w parku, gdzie kiedyś był cmentarz....

Mam nadzieję ze mu to minie.na prawdę mnie to przeraza, do mojej siostrzenicy długo "przychodził" Pan z którym się bawiła i rozmawiała,moja siostra była z nią na badaniu i nic nie wykazało.Po kilku miesiącach malej przeszło

Bądź dobrej myśli....;) wiem,że ciężko... każda mama się martwi o swoją pociechę. Staraj się małego nie zostawiać samego,żeby zawsze czuł,że jesteś obok niego...albo ktoś komu ufa... myślę,że "oni" szybo sobie pójdą i dadzą spokój synkowi...

pytająca niewiedzaca- mieszkamy w domku jednorodzinnym, odkupionym od ich byłych właścicieli którzy po 2 latach mieszkania w nim przeprowadzli sie do Wlk Brytanii na stałe-ta piwnica jest raczej jasna, dobrze oświetlona bo to nie tyle piwnica co "parter" gdzie trzymamy zakupy, dzemy, rowery itd a my mieszkamy na piętrze.Dom ma z 9 lat

http://www.psychologia.net.pl/artykul.php?level=210 przeczytaj sobie ciekawy artykul

mamo nie wymyślaj duchów - mówię Ci, ze to NORMALNE!!! a jeśli sama uwierzysz w duchy czy inne historie to jak chcesz pomóc swojemu dziecku???? poszytaj trochę - skoro masz internet o różnych sposobach racjonalizowania dziecięcych lęków.

hmmm.... no to nie powinno być tam żadnych "złych mocy" czy coś w tym stylu....( Nie jestem żadnym medium...) może poprostu synek ma taką fazę jak córcia Twojej siostry, tylko on jakoś w drugą stronę to przechodzi...a może jednak dla pewności iść na takie badania co siostrzenica?? kurcze , nie wiem sama...Moja córa ma 15 miesięcy a ja zauważyłam tylko kilka razy takie zachowanie lecz pozytywne... naprawdę mam 1000 myśli co do tego co opisujesz...

nie wymyślam duchów, ale zastanawiam się jakie mogą byc przyczyny tego zachowania -nigdzie się nie przeprowadzaliśmy czy nie zmieniliśmy stylu zycia -nikt nie umarł,nie był w szpitalu -nie mamy żadnych szczególnych kłopotów z mężem (dzieci wiedzą ze coś jest nie tak nawet jak im tego nie powiemy) -mały nie oglądał zadnych strasznych filmów itd -po prostu NIC się nie zmieniło w ciągu roku a on zaczał sie tak zachowywać, wczesniej sam zasypiał, nie bał sie ciemności, nie mial koszmarów...

skoro dziecko nie oglądało żadnych bajek, filmów itp. skąd sobie to wzięło??? z rozchachanego 5 latka stał się cichym, przestraszonym chłopcem... taka faza rozwoju??? no nie wiem:(

http://www.psychologia.net.pl/katalog.php?level=3 przejzyj sobie strone sa ciekawe artykuly moze cos znajdziesz zwiazanego z problemem twego dziecka

a może ma simplusa?

lęk przed ciemnościa to właśnie naturalna faza rozwoju... a co do tego, że nic się nie stało... no cóż, spotkałam się z przypadkiem - bezpośrednio, u mnie na zajęciach, a pracuję w przedszkolu, że miało by przedstawienie o smoku wawelskim i rycerzach. no to poranna pogadanka, o smokach, rycerzach itp, pytałam dzieci czy widziały kiedyś smoka - na to one, że w bajkach, na obrazkach. jeden chłopiec - straszny wrażliwiec wpadł dosłownie w histerie, bo jedno z dzieci powiedziało, że smoki istnieją... innym razem u dziecka koleżanki, 4letniego po wyjściu do teatru z przedszkolem powrócił problem nocnego moczenia się, pobudek z krzykiem itp przejśc. więc nie wiesz, co może oznaczac "oni" i dlaczego akurat piwnica. wystarczyło, że dziecko coś usłyszało mimochodem, kiedy dorośli rozmawiali gdzieś obok. może gdzieś w telewizji cos mówili na zbliżony temat. może kiedyś podczas pobytu w piwnicy coś go przestraszyło, a ktoś inny głupio rzucił, ze to może duchy... spróbuj wyjaśnic, przetlumaczyc, że tam nic nie ma. spróbuj wysła dziecko do piwnicy z kims, z kim wiesz, że czuje się bezpiecznie. i naprawde - polecam ci te bajki, o których pisałam wczesniej. albo wymyśl swoja :)

niee doktor Moriarty to wykluczył;) a tak na powaznie martwię sie o niego i mam nadzieję ze mu przejdzie ten lęk

http://www.niewyjasnione.pl/Czy_dzieci_widz%C4%85_duchy_-t1437.html

poza tym piszesz, ze wątpisz, żeby koledzy mu coś naopowiadali... chyba nie wiesz jakie bajki potrfią wymyślac pięciolatki i w ogóle dzieci... może kolega opowiedział mu, że u niego są jacyś "oni" w piwnicy i Twoje dziecko tak to sobie wzięło do serca... możesz też spróbowac rysunku - niech ryzuje, ale nie bezpośrednio. powiedz dziecku, że masz koleżankę, której dziecko boi się spiżarni czy strychu czy piwnicy i nie wie dlaczego... może on ma jakiś pomysł, dlaczego powiedzmy Ania, córka twojej "przyjaciółki" się boi? niech to narysuje. możesz powiedziec, ze chcesz pomóc koleżance, bo ta dziewczynka się bardzo boi. dzieci łykaja takie "bajki" jak świeże bułeczki i prawie zawsze odpowiadają przez pryzmat swojej osoby.

Bardzo fajny pomysł....jestem "za" pobawcie się w malowanie i niech synek namaluje to co widzi... nawet metodą "dla córki koleżanki" ... może się wyjaśni to co Was dręczy.... powodzenia;)

Hej.Ja mam prawie sześcioletnią córkę i obserwując widzę że ona często rozmawia z wymyślonymi przez siebie osobami. Miewa dni że mówi wieczorem(kiedy jest już w łóżku), że po nią przyjdą złodzieje i dopytuje czy dom jest zamknięty. Najgorszy okres to właśnie zima i długie wieczory. Staraj się z nim dużo rozmawiać i wypytać na zasadzie zabawy jak oni wyglądają co robią gdzie mieszkają. Musisz odpowiednio go podejść a może go rozgryziesz. U mnie w wielu przypadkach pomogły książki czytane na dobranoc wypożyczone z biblioteki, które są fajnie napisane. Dziecko skupia wtedy uwagę na innym temacie i myśli o innych rzeczach. Polecam dla takiego smyka "Kajtuś czarodziej'

wystarczy że oglądał reklamę simplusa, sama też jej nie lubię bo jest przerażająca.Moja córka też ma 5 lat i w tym wieku widze że normalne są takie lęki nawet po schodach zaczęła schodzić za rękę albo na czworaka chyba przez miesiąc i wogóle miała różne lęki w jej życiu pojawiła się siostra i myślałam że to dlatego ale zaczęłam czytać na ten temat i widzę że to normalne w tym wieku. teraz jest ok lęki przeszly trzeba wykazać dużo cierpliwości, poświęcić wiele czasu i okazać wiele miłości. Powodzenia