LUDZIE PEWNI SIEBIE i ŚMIALI ale nie od zawsze

czyli tacy, którzy zdobyli tą pewność z czasem, którzy czuli, że są gorsi od innych,ale z czasem zmienili się. Jesteście tu istniejecie? Jesli tak to zapraszam i prosze o pomoc

owszem, ja

Dziewico, powiedz mi prosze jak tego dokonałaś, bo mam dość samej siebie, sama się ze sobą nudzę, cierpię na samotność i mam jakieś blokady jak przychodzi do luźnych nawet koleżeńskich gadek, jestem osobą która chce być między ludźmi a nie potrafi. do tego czuję się jakby mała przy wszystkich, gorsza:O

Zaliczam się to takich osób.

Musisz zaakceptowac siebie. najprawdopobobniej masz komplesky, nie podoba Ci się Twój wygląd. Musisz zrobic coś by zacząc się sobie podobac. to i pewnośc siebie się pojawi :) u mnie tak było :P

Ale jak zaakceptować siebie kiedy wszyscy dookoła to, delikatnie mówiąc, utrudniają?

Na pewno mozna sie zmienic, byc bardziej pewnym siebie czlowiekiem, ale niesmialy cichy osobnik nie zamieni sie w dusze towarzystwa i mega pewnego siebie ktosia.

pewna siebie i śmiała jestem tylko wtedy gdy dostaję głupawki lub wiem że mam bezpieczne towarzystwo

ja uważam, ze można zaakceptowac siebie, nawet jeśli inni to utrudniają. najgorszy problem jednak jeste we mnie samej. mówiuę sobie, że nie będę się innymi przejmować, niech myślą co chcą ale to ja sama się siebie czepiam, bo chciałabym byc inna a nie taka jak jestem, więcej wiedzieć, potrafić, być fajniejszą osobą, umieć rozmawiać z innymi... zazdroszcze tym którzy są lubiani i przyciągają do siebie innych :(

w sumie taka bardzo cicha i nieśmiała to ja nigdy nie byłam. ale np w szkole się nie odzywałam, teraz to robię. tzn przy całej klasie i w ogóle.:D albo zaczepiam ludzi , czasemi wdaję się z nimi w rozmowy- często się zarza..

najgorsze jest to, że nigdy nie wiem co powiedzieć. nawet nie tyle, że się boję. po prostu, gdy przychodzi co do czego mam kompletną pustkę w głowie:(:(:(:(

To sie nazywa fobia spoleczna i chyba tylko psycholog moglby Ci pomoc...

Witam :) Pisałem wcześniej już na tej stronce i zauważyłem temat, który porusza mój problem, którego miałem w przeszłości :). Do "chcę być lepsza", musisz przede zadbać o swój wygląd tak aby miało dobre wrażenia na innych ;). Po drugie przede wszystkim musisz przełamać siebie i nie izolować się od ludzi bo to pogarsza sprawę :(. Najlepszą bronią na kompleksy mogą być talenty, które ty na pewno jakieś posiadasz ;) np. gra na instrumencie, rysowanie, ja właśnie przełamałem się poprzez rysowanie i jestem na pewnym portalu plastycznym gdzie poznałem mnóstwo sympatycznych osób :). Pozdrawiam :)!!!

nie sądzę żebym miała aż fobię społeczną. jeżeli już to może w lekkiej w' lekkiej postaci' ale nie sądzę. ja bardzo lubię ludzi. lubię ich słuchać, obserwować, a kiedy jestem z ludźmi, których znam czuję się świetnie. moim problemem jest właśnie nieumiejętność rozmawiania, ciągłe niezadowolenie z siebie i patrzenie na siebie jako na tą gorszą:/ seba na pewno to pomaga, ale widzisz, nie wiem czy mam talenty, na tyle jestem negatywnie do siebie nastawiona, ze nie wiem:(

Jeżeli ktoś będzie potrzebować pomocy czy porad psychologicznych to możecie zawsze napisać na mój numer gg. Oto numer: 4431826 :). Na żarty i głupoty nie odpowiadam :D.

Do "chce być lepsza" masz kompleksy i to dlatego widzisz siebie w sensie negatywnym, doskonale cię rozumiem :) bo ja sam miałem i miewam czasami takie momenty ale nie aż takie niż w przeszłości. Przede wszystkim najpierw musisz przełamać kontakty :). Przećwicz sobie przed lustrem swoją mowę, nie bój się lustra i spróbuj popatrzeć na swoją twarz w sensie pozytywnym np. ja mam ładne oczy, ja mam piękne usta co, w tym stylu :). Twarz to pierwszy krok do wszystkiego :)

owszem, mam kompleksy, ale bardziej z powodu wnętrza:/ mam ładne włosy, twarz chyba też niczego sobie, tyle potrafię zauważyć, nie jestem gruba, nie ubieram się źle. może powinnam zapewniać samą siebie, ze wszystko ze mną w porządku...? może to by pomogło. bardzo chciałabym kiedyś umieć prowadzić rozmowy o niczy, luźne gadki, bez stresu i milczenia

Hmmm......chciałbym się spytać oczywiście o ile mogę spytać o takie rzeczy. Od dawna masz takie uczucie niepewności i nieśmiałości, że boisz się odezwać się do ludzi?

chyba od czasu dojrzewania, kiedy zaczęłam zauważać że coś jest nie tak, że jestem zawsze z boku:O przepraszam wracam na temat za pół godziny

myślałam, że ktoś sie jeszcze wpisze szkoda

trudno. sama muszę sobie poradzić ze swoim problemem. może faktycznie warto zainwestować w psychologa.

Ja mam tak samo.. z obcymi nie umiem gadać, a ze znajomymi tak.. Ale mysle, że nie umiem przede wszystkim przez moje WIELKIE kompleksy.. każda częsć ciała jest u mnie zła.. wypisze tylko pare: małe oczy, za małe usta, krzywe zęby, za wysokie czoło, brzydkie zniszczone i szopowate włosy, za owalna twarz, za krótka broda, za długa twarz, za duże cycki!!!, 2 palec u stopy za długi, brzydka pupa, brzydkie pachy, krzywe palce u rąk, za bardzo odstają mi łopatki naprawdę jest ich jeszcze pare.. nie potrafie się z tego wyleczyć :( Ale włosy próbuje zmienić.. na cycki, żeby pomniejszyć zbieram i wyprostuje żeby.. :(