jak bardzo kochacie swoja mame

najlepsze kontakty z rodzicami ma sie wtedy gdy nie widuje sie ich na co dzień. Wtedy mozna naprawdę ich docenić!:D

bo prawdas jest taka - chyba masz racje, a ja już mam 23 lata i nadal w domu ze zwgledu na studia i finanse...ech:( mozedlatego takie problemy z mama

czytam ten topik i dałas przykład tego, ze jednak rodzice niezbyt dobrze cie wychowali...gdzie tu szacunek do drugiej osoby? wulgarność i tyle!

ja tez w domu i prawie codziennie jakies nieporozumienia i kłótnie mimo, ze kocham moją mamę. najlepiej nie widywać się za czesto ale póki co jestem w domu.:o

aha, potrafię sie ostro sprzeciwić mojej mamie i nie uważam bym przez to ją mniej kochała czy nie szanowała. po prostu każdy ma prawo do wlasnego zdania i wlasnych decyzji a ja nie lubię gdy ktoś mi coś narzuca, nawet mama.

e tam co wy mowice dziewczyna dobra tylko nerwowa ale nie dziwne jak rak atakuje bliska osobe to potem trudno zrozumiec banalne wypowiedzi innych osob, tez bym nazwala takie dziecinki gowniarami..pchaja sie na fora ze zrobic zart lub odgryzc sie. wyluzujcie wszyscy a bedzie dobrze

dla prawie wszytkich ludzi matka jset najkochansza. A spojrzcie na inne topiki - o tesciowych. To jest ten sam najukochanszy czlowiek dla waszego partnera/ki . Jak musza ranic obelgi, a jest ich mnostwo. I czy zawsze sluszne? Jesli nawet cos mnie denerwuje w tesciowej, nigdy nie obgaduje jej męzowi, bo wiem,ze matka to dla kazdego swietosc. Bo co - ten najlepszy czlowiek na swiecie mialby sie nagle, gdy zostaje tesciowa, zmieniac w potwora?!

Ale to nie sa klotnie i nieporozumienia...to jest ubliżanie mi (ja nigdy nie powiedziałam nic wulgarnego mojej matce, jedynie w klotni podnosze glos), obgadywanie mnie do babci, taty, cioci i calej rodziny, dolowanie mnie, doprowadzanie do łez przez to, ze mowi, ze nic nie osiagne, ze jestem dnem totalnym, a jak sie rozplacze to mi ubliza, ze wyje jak male dziecko i otwiera drzwi na korytarz, aby wszyscy wiedzieli, ze jestem nienormalna. do tego jest przykładem zatwardziałej dewotki:(

a i co do mamuni...ja nazywam roznie mame najczesciej mamus ale matka to jakos juz przesadnie chlodno brzmi, jak sobie wypowiadam slowo mamus to troche smiesznie to brzmi mamus..heh ale niech wie kobitka jakim cieplem ja darze

no wiesz klaudynko, mój tata zmarł, moja mama też nie ma najlepszego zdrowia, martwie sie o nią ale nie jestem przewrażliwiona i potrafie spojrzeć (a przynajmniej staram się) na wszystko z jakimś dystansem.

Ja nie moge mieć innego zdania niż mama. Jak nie ide do kościoła (mam 23 lata jestem niewierzaca), to wyzywa mnie od szatanów, płacze po nocach,skarzy się wszystkim, i gada "co ludzie powiedza"...zreszta...ze wszystkiego sie tlumacze, nawet z wyjscia na 5 min do sklepu" do jakiego sklepu ide, po co, skad mam kase.

a ja swojej nienawidze...tak wiem powiecie ze jakas wariatka jestem, ale dla mnie moja mama i wogole slowo mama nie kojarzy sie z cieplem miloscia i dobrocia tylko ze strachem z bolem ..ten ciagly strach...moze kiedys jej wybacze , na dzien dzisiejszy dla mnie jest potworem jakim byla rowniez 2 kilka lat temu

a ty to moze spojrz na siebie w tobie jakis problem trudne dziecko z ciebie to masz za swoje, wyrosniesz z tego

dziewczyno, w takim przypadku byłoby dla ciebie najlepeij gdybys sie wyprowadziła i odizolowała od matki. niestety wiem, że to trudne ale jesli nie chcesz miec zniszczonej psychiki to jedyna droga.

Bardzo kocham mame i też nie wyobrażam sobie życia bez niej. Niby nic takiego nie napisałaś, ale jak to czytałam to zachciało mi sie płakać. Bywa tak, że jestem na nią zła, ale ta złość zawsze szybko przemija. I też miałam taką sytuacje, że kasy wcale nie było dużo, ale jak potrzebowałam nowy ciuch, czy coś innego ZAWSZE znalazła na to pieniądze.

Za duzo nauki juz wsadzilam w te studia..ale dopoki ich nie skoncze nie mam jak sie wyprowadzic...ale powaznie mysle juz nad rzuceniem studiow i wyjechaniem gdzies. Moja matka też kojarzy mi się tylko ze strachem, co znow znalazła, albo sie dowiedziala i jak przyjde do domu bede miala prze....

mialo byc 20

dodam ze nie jestem jakas zbuntowana nastolatka, mam 30 lat ulozone zycie a problem z matka ten sam, nie da sie tak latwo uwolnic od zlej przeszlosci, ona zdaje sobie sprawe jak bardzo mnie skrzywdzila tylko ze wciaz popelnia ten sam blad, dla niej cale zycie bede nikim, dlatego od prawie 3 lat nie utrzymuje zadnych kontaktow, dla niej kasa jest najwazniejsza i dla pieniedzy poswiecila nawet swoja rodzine...straszny czlowiek, mam nadzieje ze ja nie zrobie tego samego bledu co ona, i pomomo ze nie mam jeszcze swoich dzici to nie wyobrazam sobie zeby mogla dziac sie im jakas krzywda z mojej strony

uwazam wypowiedz autorki za bardzo inteligenta, sama mam coreczke mala, i mowie wam zmienice zdanie jak wam wlasne dziecko pewnego dnia powie mamuniu ...nie ma nic wspanialszego tez bym chciala zeby w przyszlosci moje dziecko tak walczylo o mnie i o moje dobre imie...kiedy to juz sama nie bede mogla..to sie nazywa wdziecznosc i lojalnosc

mamuniu kocham Cie

ja kocham ja nad zycie i nigdy jej nie zapomne

ja bardzo

Bardzo dobry artykuł o macierzyństwie. O tym jak łatwo skrzywdzić swoje dziecko i zrobić z niego społeczną kalekę: https://mlodzinadorobku.pl/mamusiu-pomoz/