Rozstanie.

Jest mi cholernie ciężko bo od kilku miesięcy mój związek dla mnie nie istnieje. Nie kocham mojego chłopaka, irytuje mnie jego dobroć, to że on dla mnie zrobił by wszytko. Czuję sie okropnie bo wiem wina jest tylko po mojej stronie. Nie umiem mu powiedzieć że to koniec. M. jest typem depresyjnym, w przeszłości miał takie incydenty jak próba samobójcza. Jestem w ciagłym strachu że może się załamac po tym co zrobię. Jestem mu wierna, nie pokazuje po sobie że coś jest nie tak. A jesli juz cos pokażę spotykam się z jego przerażonymi oczami. Wiem że dla mnie zrobił by wszystko. Ale ja go nie kocham. Nie moge spać, źle się czuję, czuje się wrakiem człowieka, czasami myslę że dla jego dobra zostanę z nim. Że dam rady bo jest dobrym człowiekiem, ale czasami ogrania mnie przerażenie. Wiem że mogę wybuchnąć po 10 latach i skutki będą gorsze niż gdybym to zrobiła teraz. Ale boję się, o niego.

Naprawdę zalezy mi na Waszych odpowiedziach.

nie jestes nikomu nic winna, tylko dlatego,ze cie kocha szanuj czyjes uczucia, wspolne chwile itd. ale do cholery nie jestes mu nic winna zakoncz to szanujac jego godnosc, uczucia i tyle

Ale naprawdę nie wiem co mu powiedzieć? "Nie kocham Cie juz" ?-> najgorsze że to spadnie na niego jak grom, przeciez ciagle oszukuję go udając że jest dobrze.

moj byly tez taki byl serce by mi dal swoje wszystko co chcialam.... a teraz zaluje bo ten chlopak to skarb... zebys ty nie zalowala.... a moze potrzebujesz zmiany?? niewiem odetchnac odpoczac od niego moze zrobcie sobie przerwe

Mowiłam mu juz że chce przerwy, kilka razy ale po jego reakcjach zawsze się wycofuję. Czasami mi się wydaje że jest we mnie wiecej litości niz innych uczuć.