Jest ale i tak go nie ma

Musze gdzieś się wygadać bo już nie mam siły. Mam tate ale tak jakby go nie było. Mam 18 lat i praktycznie od 8 lat cuje, ze jestem dla niego nikim. Bardziej kocha mojego bratra niz mnie. Nawet ze soba nie rozmawiamy , jest tylko czesc tato, pa tato i tyle. Nic więcej dosłownie nic. Mój brat dostaje wszystko co chce ,a ja nawet o głupie 50 zł musze sie prosić:( Ja nie mowie zebysmy mieli jakies super kontakt ale czasem chyba mozemy porozmawiac, a nie u niego jest ciagle tylko praca. Czasem widzimy sie raz na 3 tygodnie. Czuje sie z nim jak z obcym czlowiekiem. Chciaz mieszka razem z nami. Już sobie z tym nie radze , jak sobie patrze na dziewczyny i ojców, a ja co musze kłamac , ze byłam z tata na pizzy;/;/;/ehhhhh