Kryzys trwa a ja trace prace...

Tyle jej szukalam. Pojawila sie w koncu szansa. Zupelnie nie w moim zawodzie, ale fajni ludzie, spoko zarobki. Pomyslalam, naucze sie wszystkiego. I dupa blada. Popelniam blad na bledzie. Przez chwile czulam, ze zaczyna byc dobrze i znowu od trzech dni pierdziule wszystko. Im bardziej sie stresuje, ze pierdziule, tym bardziej pierdziule. Juz czekam az mnie szef wezwie na dywanik i powie, ze to koniec. Kurde jak mi zle. :(