chroniczni kłamcy

Byłam z facetem 5 lat, wiecznie kłamał, rozstaliśmy się przez to. Cierpiałam, wyłam.. on mnie olewał, w koncu mi się udało wstać. Wtedy pojawił się znowu, tęskniący i w ogóle... Prawie 3 miesiące delikatnie mnie do siebie przekonywał,kolacyjki, buziaczki, telefony 100 razy dziennie- już nawet uznałam, że wbrew wszystkim i wszystkiemu pozwolę mu wrócić. I dziś znowu wypierdzielił z idiotycznym kłamstwem- pojechal do kolezank, ktora znam w dodatkui i jeszcz mi pisal ze oglada z mama tv:D Az sie zastanawialam po co mi sie spowiada z tego co robi. Po co? Przecież nie jestesmy razem wiec po kigo grzyba klamac? Albo sie meldowac? Co z nim zrobic? Tacy ludzie się nie zmieniają, prawda? On kłamie bez powodu, ciagle, chyba dla wygody, chociaz czasami w takich sprawach, w jakich nie ma to sensu... A mi znowu ciekną łzy z bezsilności...

dodam ze ma chlop 27 lat:/

ja mam podobnie jak Twój chłopak! :/ Ale próbuję z tym walczyć

nie użalam...... kocham go niestety..... i bardzo chciałabym wierzyć, że się zmieni. ale po tylu wybrykach nie wierze;(

hmmm.... nie przejdzie mu- oni sie nie zmieniaja..

Więc jak go kochasz - naucz się kochać tą jego wadę :D

A ten facet pochodzi z rodziny alkoholowej lub innej dysfunkcyjnej? Oczywiscie nic go nie tlumaczy, jest dorosly i ponosi konsekwencje swojego zachowania. Czasem jednak mozna to zrozumiec. Zainteresowalo mnie to, ze napisalas, ze klamie go nawet gdy to nie ma sensu :)

pochodzi z normalnej rodziny, niczego mu nie brakuje. kiedys zdawalo mi sie ze te klamstwa to zasluga jego bylej, ktora miala o wszystko pretensje, myslalam ze to dlatego przeniosl je na nasz zwiazek, juz profilaktycznie, tymbardziej ze on sie zawsze tlumaczy: sklamalem zeby Ci nie bylo przykro, zebys sie nie martwila. no i rzeczywiscie ja chora w lozku, on mowi ze idzie spac a idzie na impreze i wraca rano, mowi ze idzie do siostry a pedzi do bylej z ktora rzekomo nie ma zadnego kontaktu od kiedy jest ze mna.. jego matka mowi, ze on klamie tyle, ze pewnie sam juz nie wie kiedy klamal

aniu, nauczylabym sie, ale- jak takiemu ufac? skoro mowi Ci cos a Ty i tak juz wiesz ze klamie:(?

ania1311 "Więc jak go kochasz - naucz się kochać tą jego wadę" - to nie jest wada. notoryczne klamanie jest juz choroba. nazywa sie mitomania.

:/ jezu... jakbym widziała mojego byłego. pogonić w sałatę- wygonicki palant.

najgorsze jest to, ze on pozniej nie widzi, co jest w tym zlego, ze klamal:/ i wmawia mi swoje racje, klocimy sie, usiluje mu powiedziec jak sie z tym czuje i wszystko na nic... bezsilnosc:/

ja mam to samo z moim.też kłamie i to w błahych sprawach. mówi,że nie chce mi zrobić przykrości. Jak idzie gdzieś z kumplami to nigdy nie powie a potem twierdzi że w domu siedział. a i tak ja się zawsze tego od kogos dowiem,albo przy rozmowie z kolegą albo od jego mamy. to nie są jakieś straszne kłamstwa ale jednak to coś psuje między nami, bo wiem że nie moge mu do końca ufać. wiem,że nie zrobiłby mi żadnego świństwa typu zdrada,bo taki nie jest ale jednak te kłamstwa bolą.

a ja mam na odwrót ze kłamać nie potrafię i nie raz mam prze sto problemy