Co mam sobie myśleć...?

podnioslas mnie odrobine na duchu.. co w przypadku kiedy zadne z nas sie nie zdobedzie na rozmowe i powiedzenie tego co czuje.. :( wtedy sie po prostu miniemy..:( kiedys mi sie wydawalo ze wiem czym jest milosc.. teraz sie pogubilam i nie wiem czy to milosc, czy chec posiadania kogos bliskiego.. czy o co chodzi.. na poczatku jak sie znim spotykalam to nic nie czulam, a teraz jakos mi tak, ze chcialabym zeby mnie przytulil, dotknal.. ale boje sie mu patrzec w oczy:(

musisz z nim porozmawiac chcesz zyc z mysla co by bylo gdyby? ja bym nie chciala kiedys tez taka bylam ale zycie zweryfikowalo nie chce pozniej myslec ze moze jakbym to zrobila to... jak bardzo tego pragniesz schowaj dume i niesmialosc w kieszen nigdy nie bedziesz wiedziala jak sie sama nie przekonasz

:) moze i masz racje..

porozmawiajcie szczerze niech ci powie co czuje ja wole najgorsza prawde ale prawde, bedziesz wiedziala na czym stoisz a tak wogole dawno zerwaliscie, nie pamietam czy pisalas sorki... jak to sie stalo?

mysle o takim postawieniu sprawy, ze jesli nie ma szansy na to zeby byc razem to nie spotykamy sie w ogole..

juz ok 5 miesiecy nie jestsmy razem, najpierw nie mieslismy zadnego kontaktu.. potem on zaczal pisac, chcial sie spotkac.. kilka razy potem proponowal rozne wyjscia, na jedne sie zgadzalam, na inne niee. na poczatku zgrywalam twardzielk, ktorej nic nie rusza - nawet sama przed soba, i bylo ok. ale teraz jak nie pisze, jak sie nie odzywa to czegos mi brakuje.. ale nie wiem czy te spotkania z nim sa dla mnie dobre