Miłość i zazdrość

jestem z chłopakiem od 3 lat. ogólnie jest między nami ok, on kocha mnie ja jego. problem w tym, że jestem o niego bardzo zazdrosna. teraz dostał nowa pracę w restauracji z hotelem a jego szefowa to młoda ładna kobieta. i znowu zaczynam dopisywać sobie możliwe scenariusze...

nie ogladaj seriali :o

mnie wykorzxystał na maksa i dodatkowo tak zdołował maksymalnie dziwie sie ze wogole jeszcze jakoś udaje mi sie funkcjonowac ... szukam naprawdę dobrego psychpterapeuty uzdrawiacza będę wdzieczna za namiary bardzo proszę i przepraszam ze nie na temat ale pisze celowo wszędzie moze trafie na kogoś kto mi pomoze :)

a co seriale mają do tego?

pomóżcie proszę... czy jestem jakaś nienormalna?

zazdrość to złe uczucie, rani obojga:(

ale co mam myśleć? będzie spędzał 12 godzin z jakąś laską w hotelu...

to we mnie siedzi bardzo głęboko... mam być sama do końca życia bo jestem zazdrosna?

Osho – ODWAGA Radość niebezpiecznego życia Strach nie jest niczym innym jak tylko brakiem miłości. Działaj miłością, zapomnij o strachu.Kochaj ludzi bez wa¬runków wstępnych. Jeśli masz w zanadrzu jakiekolwiek wa¬runki, to nigdy nie będziesz w stanie pokochać; warunki staną się barierami. Ponieważ miłość jest dla ciebie błogosławień¬stwem, po co przejmować się warunkami? Jest tak korzystna, jest tak głęboka i wspaniała - kochaj bezinteresownie, nie proś o nic w zamian. Jeśli zrozumiesz, że jedynie kochając ludzi, do¬rośniesz wolny od strachu, będziesz kochać dla czystej przyjem¬ności kochania! Ludzie kochają zazwyczaj wtedy, gdy spełnione zostają wy¬znaczone przez nich warunki. Mówią: masz być taki a taki, tyl¬ko wtedy cię pokocham. Matka mówi do dziecka: Jeśli bę¬dziesz się dobrze zachowywać, to będę cię kochać\". Żona mówi do męża: „Musisz być taki, tylko wtedy będę cię kochać\". Każ¬dy dyktuje warunki, a miłość znika. Miłość to bezmiar nieba! Nie możesz jej ograniczać przez wy¬znaczanie przestrzeni, stawianie warunków, określanie limitów. Jeśli wpuścisz do domu świeże powietrze i zamkniesz je - za¬mkniesz wszystkie okna, zanikniesz wszystkie drzwi - wkrótce stanie się ono nieświeże. Miłość zawsze jest związana z wolno¬ścią; jeśli zanikniesz ją jak świeże powietrze w swoim domu, wszystko stanie się nieświeże i brudne. Od niepamiętnych czasów stanowi to ogromny problem dla ludzkości. Gdy się zakoch*jesz, wszystko wydaje się być pięk¬ne, ponieważ w tych chwilach nie ustalasz warunków. Dwie oso¬by zbliżają się do siebie bezinteresownie. Gdy związek się usta¬bilizuje, zaczynają traktować się nawzajem jak coś oczywistego. Wtedy zostają narzucone warunki: „Powinieneś być taki, powin¬naś zachowywać się tak - tylko wtedy będę cię kochać\". Jakby miłość była umową komercyjną. Kiedy nie kochasz całym swoim sercem, jesteś handlarzem. Próbujesz zmusić drugą osobę do zrobienia czegoś; tylko wte¬dy będziesz ją kochać. Traktujesz miłość jak nagrodę lub śro¬dek nacisku, ale wcale nie kochasz. Próbujesz powstrzymać swo¬ją miłość albo dajesz ją, ale w obu przypadkach miłość jest etapem przejściowym. Celem jest coś innego. Jeśli umiesz kochać, strach ginie. Im bardziej kochasz, tym bardziej kochają ciebie. Im mniej kochasz, a sam wymagasz jak najwięcej miłości od innych, tym mniej cię kochają, stajesz się coraz bardziej zamknięty, ograni¬czony przez swoje ego. I stajesz się drażliwy - nawet gdy ktoś zbliża się do ciebie, aby cię pokochać, ty zaczynasz się bać, po¬nieważ w przypadku każdej miłości jest ryzyko, że kiedyś zosta¬niesz porzucony, odsunięty. Nikt cię nie kocha - ta myśl zakorzeniła się w tobie. Dlacze¬go ten człowiek próbuje zmienić twoje zdanie na ten temat? Pró¬buje pokochać ciebie! To musi być jakieś oszustwo! Próbuje cię zwieść? Widocznie jest przebiegły, sprytny. Chronisz się. Nie po¬zwalasz nikomu pokochać siebie i ty również nie kochasz innych. Wtedy pojawia się strach. Wtedy jesteś na świecie sam, samo¬tny, odcięty. Czym w takim razie jest strach? Strach to poczucie odcięcia od egzystencji. Niechaj to będzie definicja strachu: stan odcię¬cia od egzystencji. Zostałeś sam, jak płaczące w domu dziecko. Rodzice wyszli do teatru. Dziec¬ko szlocha w swoim łóżeczku. Zostawione samo, bez kontak¬tu, bez opiekuna, bez kogoś, kto je pocieszy, bez kochającej osoby; samotność, wszędzie ogrom¬na samotność. To jest stan strachu. Dzieje się tak, ponieważ zostałeś wychowany w sposób, któ¬ry nie dopuszcza miłości. Cała ludzkość została wyszkolona do innych celów, nie do miłości. Szkolono nas, abyśmy zabijali. Istnieją armie, trenowane latami w umiejętności zabijania! Uczo¬no nas liczenia; istnieją szkoły, uniwersytety uczące nas liczenia, po to aby nikt nie mógł nas oszukać, a my byśmy mogli oszuki¬wać innych. Ale nie ma miejsc, w których naucza się wolności ko¬chania. Właściwie nie tylko społeczeństwo powstrzymuje każdy wy¬siłek zmierzający w kierunku miłości. Rodzice też nie lubią te¬go, gdy ich dzieci się zakoch*ją. Żaden ojciec tego nie lubi, ża¬dna matka. Jakie by nie były ich pretensje, żaden ojciec i żadna matka nie lubią tego, gdy ich dzieci się zakoch*ją. Lubią pla¬nowane małżeństwa. Dlaczego? Ponieważ, gdy młodzieniec zakocha się w kobie¬cie czy dziewczynie, odsuwa się od rodziny; tworzy nową, włas¬ną. Oczywiście buntuje się przeciw starej rodzinie . Mówi: „Te¬raz odchodzę, stworzę własny dom\". I wybiera swoją kobietę; ojciec i matka nie mają z tym nic wspólnego, zdaje się, że zo¬stali wyeliminowani z życia syna.

Czyli co? bezgraniczna wolność? tylko wtedy takie uczucie to miłość?

nie ma co z zazdością !!!! ja wiem po własnym przykładzie . jak dla tej drugiej osobie będzie zaleźyć na Tobie to Ci powie a jak nie to pogudź się z tym i szukaj nowego lub bądź z nim i będziesz cały czas oszukiwana to do wszystkich się dotyczy i do Ciebie molokoo

ale ja nie wiem czy on mnie oszukuje czy ja tylko sobie coś wmawiam.