Jak odpowiedzieć na to ciągłe pytanie...?

Mam 33 lata i co jakiś czas z ust rodziny czy znajomych pada pytanie: \"kiedy ślub?\", \"kiedy dzieci?\". Jestem szczęśliwa w związku od dobrych ładnych lat i może kiedyś zalegalizujemy związek (ale to dla naszej potrzeby tylko) Mam dość tłumaczenia się z moich, jakby nie patrzeć, osobistych spraw. Poradźcie, podpowiedzcie jak można uciąć temat w sposób w miare kulturalny.

Wtedy kiedy przyjdzie pora. Będziecie zadowoleni.

mam ten sam problem... tzn ja mam 23 lata, ale od 3 lat mieszkam z facetem, nie wiem juz co odpowiadac na natrętne pytania rodziny i niektórych znajomych "kiedy ślub?", "kiedy dziecko"... denerwuje mnie to, jest nam dobrze tak jak jest.

Najczęściej odpowiadam że nigdy. Wtedy gały wybałuszają.

a nie mozna tak szczerze "nie wiem; ja bym chciala ale on jeszcze sie nie oswiadczył" wtedy i wy macie kobitki spokoj i cala uwaga rodziny skupi sie na facecie (zreszta zasluzenie)..co moze nawet doprowadzic do tego ze zmeczony nagabywaniem sie oswiadczy a lepiej chyba zeby nagabywala ciotka niz ty sama

ależ masz problem.:P jak się namyślę i zadecyduję to sama odpowiem.:P no i tyle i az tyle.:D

Nie mam faceta i nie dotyczy mnie ten problem niestety.

linka- odpowiedz slowami piosenki : przyjdzie na to czas, przyjdzie czas. a kiedy ? nie wiem. nie czuje np. takiej potrzeby albo spytaj: a czemu cie to ciekawi ? dlaczego pytasz ? chcesz popracowac jako opiekunka ?itp.

hahaha, no powiem Ci ze i ja mialam podobny problem, zawsze odpowiedzi oczekiwano o dziwo ode mnie nie od mojego TZ :) nawet jego rodzinka. a mowilam: wersja 1: jeszcze duzo wody w Wisle uplynie - tu nastepowal usmiech za milion dolarow wersja 2: jak przyjdzie czas - tu jeszcze wzglednie spokojnie wersja 3: dowiecie sie w odpowiednim czasie - to juz z odpowiednia mina nakazujaca pytajacemu nie wnikanie w temat bo to nasza prywatna sprawa. smutna prawda jest taka ze zadna odpowiedz na takie pytania, nie usatysfakcjonuje "zyczliwych" pytajacych ...

Jest nam dobrze, tak jak est. Nie mamy potrzeby zmieniać czegokolwiek. U mnie próbowaliśmy już wszystkich opcji, ale pytanie powraca co spotkanie rodzinne. Teraz nic nie mówimy tylko zmieniamy temat.

powiedz im,ze powiesz im miesiac wczesniej,zeby zdazyli prezent kupic a poki co to jestes szczesliwa i nie zaprzatasz sobie takimi duperelami gllowy jak slub...

powiedz im,ze to twoja sprawa i ty ich nie pytasz o ich zycie prywatne wiec niech oni tez zajma sie swoim podworkiem...pomoze:)

- jak człowiek jeździ po świecie i ma zajmującą pracę to nie ma czasu na takie rzeczy.. wiecie jak to jest aha ups.... nie wiecie to jest tekst na takie prostackie pytania!

mielismy z mezem ten sam problem przez kilka lat.jestesmy razem od 12 lat,6 lat temu wzielismy slub cywilny,ale pytania wciaz nie ustawaly o slub koscielny,wiec troche dla swietego spokoju,wzielismy slub koscielny 2 lata temu.teraz kolejne pytania o dzieci.jestem juz tym zmeczona,mam dosc.Chcialabym wreszcie moc zyc po swojemu,a nie tak jak reszta.Na dzieci nie damy sie namowic,oboje nie chcemy i nie pomoga tu placz rodzicow,ani obrazanie sie na nas,ani ciagle pytania.Tylko przykro,ze tak sie trzeba "uzerac" cale zycie!

No właśnie, niektórzy nie pojmują że to czy mamy papier(ślub) i czy chcemy miec dzieci to nasza prywatna sprawa. Tym bardziej ślub kościelny uważam za osobistą sprawę bo nikogo nie powinno obchodzic czy żyję w grzechu czy nie.

W filmie "hallo Sczpicbródka" była taka scena: - Panie Salomonowicz, może Pan pożyczyć 10 zł? - Mogę, ale jak wrócę z Radomia, - A kiedy Pan tam jedzie? -Nie wybieram się. Sam używam tego powiedzonka i sprawdza sie ono doskonale

Twoi bliscy sa niegrzeczni. Po pierwsze pytanie jest zle sformulowane - kiedy slub? a deklarowalas wczesniej ze w ogole planujesz? ;-) bo jesli nie to pytanie kiedy jest glupie. Zawsze mozezs tez im zadac krepujace pytanie inpatrzec jak pąsowieją;-)

ja bym odpowiedziała: słuchaj dowiesz się pierwsza/y lub jak cos to powiadomimy :)

przed ślubem. Teraz jestem po ślubie i wszyscy pytają o dziecko.. Ktoś napisał że ludzie, którzy bez skrępowania pytają o tak osobiste sprawy są niegrzeczni. No ale jeśli bez skrepowania pytają o to wszyscy tzn. że wszyscy są niegrzeczni ? To jak tak to ta niegrzeczność weszła już w taką normę społeczną że aż nie uważa się ją za niegrzeczną przynajmniej ze strony pytających. Generalnie uważam że takie pytanie zadaje się z kilku powodów: 1) brak innych powodów do rozmowy. Człowiek jak chce zabić ciszę to pyta co u kogoś słychać, ale zanim zapyta co u kogoś słychać to przemyśla na jakim etapie życia jest właśnie rozmówca. Tak więc jak rozmawia z gimnazjalistą to zapyta jak tam egzaminy i do jakiej szkoły, jak z maturzystą to gdzie się wybiera na studia, jak z bezrobotnym to pytanie jak tam poszukiwania pracy i czy już coś znalazł (wyjątkowo wkurwiające), jak rozmawia z singlem to pyta czy ma już kogoś.., jak z niesinglem to pyta kiedy weselicho, jak rozmawia z mężatką to pada pytanie kiedy dziecko, jak z mężatką z dzieckiem to pytają kiedy drugie dziecko..., jak z kobietą mającą już dorosłą córkę po ślubie to pyta czy jest jaki wnuk na horyzoncie itd, itp :O 2) jest z podtekstem złośliwym, rozmówca myśli że parka bez ślubu prowadzi zbyt lekkie, łatwe i przyjemne życie, próbuje więc wjechać im na ambicje tak aby w końcu udręczeni presją otoczenia wzięli ślub bo niby dlaczego mieliby mieć lepiej od innych. Oni co prawda wiedzą że i tak niewiele wskórają swym pytaniem ale co tam kropla drąży skałe, nie ? Oprócz tego miło się takiemu dręczycielowi patrzy jak taka parka się produkuje co by tu inteligentnego odpowiedzieć na to krępujące pytanie. Miło jest takiej pijawce kogoś podkurwić że tak powiem. Tych i temu podobnych krępujących pytań jest cały wachlarz, który jest wręcz naturalny na obiadkach u cioci więc nie myślcie sobie że gdybyście byli hipotetycznie po ślubie to że krępujące pytania by się skończyły. My już to bierzemy za coś tak naturalnego, że traktuje to jako śmieszny pretekst do odbycia z kimś malutkiej "bitwy" z czarnym humorem w tle. I nie przeszkadza mi to doprawdy śmiać się z tego. A chciałam zaznaczyć że nie jestem jedynie adresatem tych złośliwych pytań ale również w takim samym stopniu złośliwym pytającym. Reakcje są bardzo różne. Od skrępowania i kąśliwego uśmiechu, po rozbawienie i chęć odwetu Hehe Spośród wielu ludzi z którymi miewałam do czynienia istnieje jedna i uważam że dość skuteczna reakcja, a mianowicie udawanie że się nie usłyszało pytania i kompletny brak jakiejkolwiek reakcji, brak jakiejkolwiek odpowiedzi. I takie coś zacznijcie stosować. Pytający poczuje się zlekceważony, poczuje się jakby palnął coś głupiego i zniechęci się do zadawania pytań. No w każdym razie powinien się tak poczuć. Hehe

Odpowiadajcie po prostu "nie potrzebny nam slub" lub "nie wasza sprawa". To chamstwo tak wtracać sie w cudze zycie.

pytaniem na pytanie w takich sytuacjach :D Tzn. pytam taką wścibska osobę jak jej się w małżeństwie układa bo szukam chociaż jednego przykładu szczęśliwej pary po ślubie i jak dotąd nie znalazłam :D A jak mnie pytają kiedy dziecko, to odpowiadam, ze pracujemy nad tym całymi nocami, w pocie czoła i różnych pozycjach. I stąd u nas te wory pod oczami. Cóż...przeważnie zapada krępująca cisza. Albo wszyscy mamy z tego brechę. Co wy się tym przejmujecie w ogóle. Przecież generalnie to i tak wszystkim zwisa czy ktoś ma ślub i dzeci czy nie. Pytają zwykle jak to się mówi...k poddzierżeniu rozgawora ;)

"Mam dość tłumaczenia się z moich, jakby nie patrzeć, osobistych spraw." no to przestań to robić nie możesz pomijać milczeniem takie niedyskretne bądź co bądź pytania? można też niegrzecznie odpowiedzieć pytaniem na pytanie: "Dlaczego pytasz?" (innymi słowy - jakie są twoje intencje? ;)

na pytania rodziny: dwa lata wczesniej damy znac

jak?

A ja już od dawna mówię, że trudno wybrać z tabunu chętnych, którzy pchają się oknami, a przed drzwiami w kolejce stoją ;).