Zaraz się chyba potnę!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

to piękne, że tak bardzo Ci na tym zależy, naprawdę. nie wiem jak Ty, ale ja tam uznaję zasadę, że jeśli się czegoś bardzo pragnie, to się tego dopnie. niemal zawsze się sprawdza, czego szczerze Ci życzę :)

Dziękuję Jak na nastolatkę mam trochę nietypowe marzenia :o heh :D

no i dbaj o te marzenia! nie bądź jak większość bydła na Kafeterii (ja też, ja też!), tylko walcz o swoje i nie zaniedbuj tej pasji, a odpłaci Ci się z nadwyżką, mówię Ci :)

Dziękuję jeszcze raz! Twoja słowa podnoszą mnie na duchu :) Będę dążyć do spelnienia moich marzen, poki starczy mi sil ;) A jestem uparta

no i świetnie! walcz, walcz, walcz! pomyśl jaką będziesz miała radość, kiedy napiszesz ostatnie słowo i zamkniesz zeszyt lub dokument Worda - a jaką, kiedy otworzysz ją za kilkanaście lat. mało kto może poszczycić się taką pamiątką. ja mam w swoim kartonie jedną taką (obecnie nie, bo krąży po rodzinie :) ) i powiem Ci, że euforia oraz wzruszenie są ogromne, naprawdę. wiesz co? fajnie tak popisać tu z kimś o czymś innym, niż o tym, o czym zwykle pisze się na kafeterii. tak sobie pomyślałam, żeby odpisać w temacie o pisaniu książek, a tu pojawił się drugi, nowy i spotkałam Was dwie. miło, że ktoś jeszcze pamięta o pisaniu :)

Dobrze było komus się wypowiedzieć, bo moje hobby nikogo nie interesuje(jak juz mowilam, jako nastolatka mam dziwne marzenie :P)

czy ja wiem, czy takie dziwne? nie wszystkie dziewczyny marzą tylko o chłopakach i imprezach - czasem nawet pod centymetrami tapety kryją się takie właśnie marzenia. ale większość boi się do tego przyznać, bo boi się bycia wyśmianym. choć przyznaję, że dotychczas spotkałam tylko dwie osoby, które mi się do tego przyznały - jedna nawet wydrukowała swoją powieść, tak dla siebie i sobie samej: fanfiction. ale w internecie jest więcej młodych autorek, wiele więcej. a ile masz lat, jeśli mogę zapytać?

Mam 17 lat. W moim otoczeniu sa dziewczyny, która ot tak dla sportu piszą sobie opowiadanka, ale wcale się tym nie podniecają tak jak ja :P I nie chcę im marudzić, bo co im będę przynudzać :P

doskonale Cię rozumiem. widzisz, czasem nawet nie wiemy, czy ktoś z naszego otoczenia pisze, bo po prostu boimy się zapytać. często nawet też nie podejrzewamy, że jakaś osoba tworzy coś swojego, bo oceniamy po pozorach - ja na przykład dopiero ostatnio odkryłam, że moja przyjaciółka pisze teksty piosenek. wtedy ona dowiedziała się o moich opowiadaniach. teraz piszemy teksty razem, świetne przeżycie :) a jeśli masz lastfm, to polecam Ci kanał z muzyką filmową/instrumentalną - nic tak nie dodaje weny, jak on. a duma ma sobie 16 lat i też marzy o wielkim świecie pisarstwa, a co!

16? Prawie rowiesniczki :D Uwielbiam słuchac muzyki instrumentalnej z filmów i z Anime ;)

ja też. ale wolę chyba bardziej filmowe (np. Newman - Any other name, James Newton Howard – Prologue i Hans Zimmer – The wedding, Alan Silvestri – Where heaven ends, Greame Revell – Opening titles, James Horner - Atmosphere station, Trevor Rabin – Armageddon piano, polecam) - to tak dla pisania. na codzień preferuję raczej rock, metal i punk, więc odpada - no chyba, ze piszę jakąś scenę akcji. ale muzyka to i tak mniejsza część sukcesu - ona może nas nakierować i doładować klimatycznie, ale należy pamiętać, że czytelnik nie będzie słuchał przy czytaniu tej ścieżki dźwiękowej, przy której my pisaliśmy - i tu klimat trzeba już stworzyć słowem. w Internecie (onet - kojarzysz?) pełno jest właśnie takich opowiadanek. często autorki proszą: "przy czytaniu włącz tę i tę piosenkę", ale to nie ma sensu. trzeba klimat tworzyć słowem, a nie wyręczać muzyką. choć wena muzykę kocha, to fakt :) ale się nawymądrzałam... :(

Tez obkrecam sie w klimatach rock i rockpop. Onet kojarze - wlasnie na tym portalu pisalam blogi z opowiadaniami. Klimat w slowach - tym sie wlasnie kieruje. Kiedy napisze, dajmy na to, chocby kilka stron i czytam je po kilu dniach - widze, ze nie maja tego klimatu! tego, co by wciagnelo. Pierwsze wrazenie najwazniejsze ;)

Obejrzyj sobie film "Efekt motyla" to może pamięć ci wróci?

też kiedyś pisałam na Onecie - swoje drugie fanfiction potterowskie. to koryguj i poprawiaj cały czas, cały czas, a będzie dobrze. mnie najbardziej denerwuje, kiedy stworzę kilka nazwijmy to 'rozdziałów', jestem z nich zadowolona i większości się podobają, a nagle za kilka dni stwierdzam, że to nie to. i pisz od początku coś innego, horror. ale nic na siłę, bo to nie ma sensu. trzeba pisać z przyjemnością - a ja bądź co bądź taką przyjemność z tego pisania czerpię, więc w sumie nie jest tak źle, nawet jeśli okazuje się, że "to nie to!". i dobrze robisz, że czytasz swoje prace kilka dni później - ja zawsze działam na świeżo i prawie nigdy nie wracam do swoich wcześniejszych notek, tylko wciąż idę do przodu, ewentualnie edytuję jakieś fragmenty fabuły, kiedy wpadam na nowy pomysł.