jestem dzikusem boje się ludzi i mi przykro

a wszystko przez to ze jestem strasznie niesmiała, mam kompleksy z powodu nadwagi. nie umiem gadać z ludzmi, wystarczy ze ktoś do mnie powie słowo a ja od razu robie sie czerwona, kumpela zaprosila mnie na grila a ja odmówiłam kłamiąc ze mam dużo pracy, nie chodze na zadne imprezy, czesto coś zmyslam aby tylko nie iść. i tak siedze sama w domu jak ten debil:( tak tylko chciałam się pozalić:(

wiem ze nie chce wam się tego czytać. kurde jestem zła na siebie ze jestem taka dzika. nie rozumiem dlaczego robie sie cągle taka czerwona

mam podobnie tylko ze ja nie lubie ludzi. tzn nie mam nic do nich osobiscie ale najlepiej czuje sie sama ze soba. zamiast na impreze z ludzmi z pracy wole isc sama do kina. ale nie jestem odludkiem i typem samotnika, paradoks...lubie przebywac wsrod ludzi ale wsrod tych zaufanych, nie lubie miec znajomych do wyjscia na piwo bo sie zle z nimi czuje.

..tylko fobia spoleczna?tez kiedys myslalam ze naleze do niesmialych,znajoma poradzila mi psychologa...fobia spoleczna.Bardzo ciezko z tym funkcjonowac;/ Na brak powodzenia nigdy nie narzekalam a mimo wszystko balam sie rozmawiac z ludzmi..zawsze balam sie ze bede oceniania

ja boję się iść gdzieś w nieznanym towarzystwie, bo wydaje mi się, że nikt nie będzie ze mną gadał, że wyjdę na nudziarę :D zawsze muszę mieć przy boku męża lub kogoś znajomego - w przeciwnym razie jestem przygaszona i skołowana :)

wiecie co nawet ostatnio zrobiłam okłamałam moja siostre ze zle sie czuje zeby tylko nie iśc z nią do innej kumpeli. nie chce tak robic ale nie mam wyboru, wole to niz robić sie co chwila czerwona przy byle jakie rozmowie

ja tez mam to wszystko co wy...moze jakies spotkanko w realu:-) napewno si polubimy:-)

czesto jest tak ze mam wielką ochote gdzieś iść ale świadomie z tego rezygnuje przez mój problem, tak jak z tym grilem

ile masz lat?

zamiast na impreze z ludzmi z pracy wole isc sama do kina podziwiam bo ja chcialabym pojsc sama do kina ale sie wstydze, boje sie ze kazdy mnie bedzie widzial, ze jestem sama i ze sobie pomysli ze jestem nieudacznikiem ( co prawda jestem, ale coz :O ) i ze przegralam zycie bo jestem sama w kinie

20 a czemu pytasz

a najgorsze jest to, że w nieznanym towarzystwie zawsze palnę coś głupiego i wychodzę na kompletną kretynkę, podczas gdy wśród dobrych znajomych uchodzę za osobę nader elokwentną i żartobliwą :)

bo jeżeli miałabyś np. 16 to byłyby szanse, że przejdzie Ci ta nieśmiałość, że to taki wiek... ;) ciężkie życie, ani urody, ani przebojowości :o

powiem wam ze czuje ze marnuje sobie młodość, wiosna ciepło w sumie ludzie mnie lubą, jestem miła dla kazdego bo nie umiem wyrazić własnego zdania, sprzeciwić się. kurde weekend spedze sama w domu i to swiadomie choc mogłabym się bawić, to przykre :(

własnei mając 16 lat byłam inna przebojowa, co sobota impreza, towarzystwo itp a teraz coś mi sie stało wstydze się ludzi, kiedy ktoś cos do mnie mówi to najchętniej bym sie schowała. jak ktos na mnie patrzy i próbuje złapać mój wzrok zeby coś do mnie powiedziec to ja udaje ze nie widze zeby tylko sie nie odezwał. serio, sama nie wierze w to co pisze ale to prawda

Musisz sie przełamac na siłe, bo jak nic z tym nie zrobisz to dopiero za pare lat staniesz sie odludkiem

kurde. mam wrazenie ze piszesz o mnie... 20 lat, czerwienienie się, nadwaga, uciekanie przed ludzmi. tragedia.

jak mam się przełamać na siłe, co mam siedziec i strzelać buraka co 2 sekundy, wstydze się ze się wstydze

wstydzę się że się wstydze. dobrze ujęte.

do psychiatry dobierze odpowiednie leki pozniej na psychoterapie szukac rozwiazania a nie plakac nad soba

ja chodze prawie wszedzie sama, naprawde jest mi z tym dobrze i w ogole nie czuje sie nieudacznikiem. wrecz przeciwnie, jesli bym poszla do kina z chlopakiem na przyklad to czulabym ze ide DO KINA a nie NA FILM, a ja bardzo cenie sobie sztuke jaka jest film, choby to byla glupia komedia romantyczna to po prostu lepiej czuje sie siedzac sama w fotelu i pijac kawe :) polecam, naprawde, nie ma w tym nic strasznego ani beznadziejnego, przynajmniej ja tego tak nie odczuwam. to samo mam z chodzeniem na zakupy, najlepiej sie czuje idac do galerii z ipodem na uszach, niz z kolezanka ktora gowno doradzi a tylko przyspiesza albo spowalnia mi łażenie po sklepach i w rezultacie odechciewa mi sie cokolwiek kupowac.

prawde mówiąc ja już nie daje rady z tym żyć. 8godzin w pracy z ludźmi to dla mnie taka makabra że szkoda gadać. nie wiem jak to wytrzymać.

nawet nie wiecie jak mi cięzko. wystarczy ze ktoś powie do mnie cokolwiek a mi odrazu serce bije jak szalone i krew napływa do twarzy. nie umiem pozartować bo zawsze robie się czerwona, nienawidze lata bo to sprzyja mojemu czerwienieniu.

To może zmień towarzystwo na takie w którym będziesz bardziej spokojna.

mam takie towarzystwo, wszyscy mnie lubią wszyscy są mili, znamy sie od lat a ja i tak się ich wstydze. oho jakbym miała iść do kogos takiego jak psycholog psychiatra to dopiero bym sie spaliła ze wstydu. nikt nie wie o moim problemie, nikomu nie mówie bo sie wstydze

ohhhh jakaś ty biedna uwierz mi widzę że jednak nie jest tak źle

A tak wogole to psychiatra i leki mogą pmoc na coś takiego? jesli pomoze to pojde. ale watpie ze leki pomogą w kontaktach z ludzmi i zanizona samooceną.

a wiecie najlepiej sie czuje jak sobie wypije tak ze 2,3 kieliszki albo lampke wina wtedy jestem zupełnie inna taka jak kiedyś, na imprezie zawsze najpierw musze sobie wypić zeby wogole sie do kogoś odezwac. no ale przeciez nie bede ciągle piła, idac na spotkanie rodzinne nie poprosze od progu o flache:(

Skoro lubisz te osoby to zupelnie nie rozumiem w czym problem. chyba że kompleksy aż tak strasznie ci zrujnowały samo ocene.

ja1111 nie jest tak zle bo nie gadamy na zywo. wpadnij do mnie porozmawiac o głupiej pogodzie to zobaczysz jak w sekundzie potrafie zrobić sie buraczkowa i zestresowana, i tak mam z kazdym nawet najblizsza rodziną