może to jest tak wiecie - czasem tak myślę..

że my nie decydujemy o wielu sprawach. Są one kiepskie. Ale za to ktoś wyżej decyduje wtedy za nas. I to jest dziwne, niepojęte nawet jak dla mnie. Ale po chwili namysłu można to zrozumieć. Coś jest źle, ale znowu coś innego jest dobrze. Tak jest całe życie. Tylko należy walczyć. I w Polsce należy WYŁĄCZNIE kłamać. Trochę szczerości tu za dużo i człowiek tak oberwie. Pojęcia nie miałam. W pracy !!! Robię coś SZCZERZE i w pysk. Myślałam, że to tylko w prywatnym życiu tak jest, ale w pracy też. To obrzydliwe. Gdzie indziej chyba aż tak nie ma źle. Nie umiem tego za bardzo pojąć. Może nie to, że liczyłam na wielką karierę, pieniądze - ot takie tam życie normalne powiedzmy. A tu MEGA kłopoty. Jestem jednak nadal w szoku skąd to wszystko w sensie ZA CO? CZEMU? :(

Może za kilka lat ten szok mi przejdzie ten URAZ. Tym razem już postaram się nie mieć w sobie nienawiści. Od razu trzeba ją zwalczać w zarodku. Nikt mi tego nie powiedział. Z czasem rośnie do MONSTRUALNYCH rozmiarów. A po co? Wystarczy jakoś tak...przeskoczyć własne obrzydzenie. To wymaga trudu, ale nie opłaca się pielęgnować nienawiści. Wiem to po sobie. Gdybym dziś mogła jeszcze raz wiele rzeczy to... ale nie wiem nie wyobrażam sobie wielu rzeczy w ogóle wtedy.... jaka bym była? Trudno orzec. Normalna? A może już psychiatryk dawno? Może czasem trzeba miec trochę nienawiści w sobie? Może to zdrowo? Może to było właśnie zdrowo dla mnie a jak ktoś nie ma nienawiści to to jest właśnie patologia? Jak uważacie? Chyba tak jest, nie? No bo jak ja bym przeżyła bez nienawiści, a z drugiej strony to jest złe nienawidzić. Jak to pogodzić? A przecież nawet w ewnagelii pisze, że "kto nie ma w nienawiści... i tak dalej". Czyli jak to jest z tą nienawiścią?

Jak pogodzić CZEŚĆ (szacunek dla pewnych osób) , WYBACZENIE i NIENAWIŚĆ. Bo mamy wybaczać... ale ta nienawiść... ?!? :(