To co najmniej dziwne...

Życie mam wymagające,ale zawsze w trudnych momentach spotykam kogoś kto mi pomaga... Nigdy nie chce walczyć z innymi ale "przyciśnięty do ściany" nie boje się walki....Mam wrażenie że niebiosa mi pomagają wtedy....słyszałem gdzieś zdanie jakiegoś mistrza karate: "Unikaj walki ale jak już musisz walczyć to zwyciężaj"...i tak staram się żyć! Kocham przyjaciół,ale walcze zajadle z wrogami do samego koca i dopiero jak leżą na ziemi to wybaczam! Czy jestem zły?/nK