Niestały przyjaciel

A raczej "przyjaciel" bardziej blizki kolega. Moze zaczne od poczatku.......... ten moj kolega wczesniej kumplowal sie blisko z moimi kolezankami, najpierw z jedna, a potem kiedy poznal druga i zlapal z nia lepszy kontakt/lepiej sie dogadywali to olal ta 1 i trzymal sie z ta druga... oczywiscie ta 1 do tej pory ma mu to za zle. to wszystko trwalo bardzo dlugo.... Potem poznal mnie i ta druga olał i teraz jestem ja, te same fale wszystko cudownie dogadujemy sie jak lyse konie ale ja jestem inna..... tzn strasznie przyzwyczajam sie do ludzi , a potem cierpie katusze on najwyrazniej nie jest staly jesli chodzi o "przyjaznie" , taki dziwny typ czlowieka mimo to ze wiem ze ze mna bedzie dokladnie tak samo to nie potrafie nic zrobic , kiedy on chce wyjsc ja lece , kiedy ja chce wyjsc czesto mu sie nie chce i to mnie boli wiem dokladnie ze kiedys i mna sie znudzi ale brne w to bo ma cos w sobie fantastycznego co przyciaga. Czasami sie zastanawiam czy to nie jest tak ze po prostu przyjazni sie z kims do poki nie zauwazy ze ktoras sie w nim podkochuje...... od znajomosci do zakochania jeden krok i wtedy je " olewa " bo moze nie chce ranic... nie wnikam Wiem ze cos jest na rzeczy bo tamte obydwie byle kolezanki maja mu za zle do dzis i calkiem inaczej na niego patrza nazywajac egoista i samolubem. Co o tym myslicie? Nie mam 15 lat tylko troche wiecej i moze to nie problem ale ja wiem ze bede cierpiec wczesniej czy pozniej bo strasznie szybko sie przywiazuje do ludzi..