Tez tak macie??? Wracaja dziwne wspomnienia...

Nie wiem co o tym sadzic... Moze tez tak macie. Ostatnio cos dziwnego dzieje sie ze mna. Przypominaja mi sie fakty z mojego zycia, o ktorych calkiem zapomnialam. Zapomnialam na tyle, ze gdyby ktos nagle zapytal o nie, to wyparlabym sie. A teraz wracaja same. Najgorsze to jest to, ze to bardzo przykre wspomnienia. Kiedy ja bylam skrzywdzona, badz tez kiedy skrzywdzilam kogos. Dlaczego tak bez powodu mi sie to przypomina? Zwlaszcza teraz, kiedy jestem w miare szczesliwa, uklada mi sie wszystko dobrze. A tu takie mysli...

Zeby wyjasnic o co chodzi. Np. dzis zupelnie bez powodu przypomnialo mi sie, jak kiedys jako nastolatka zachowalam sie podle wobec pewnego czlowieka. Bylam glupia i balam sie ze inni mnie odrzuca. Ale to co zrobilam bylo podle. I tak mi sie nagle to przypomnialo. Koszmarne uczucie wstydu chodzi za mna caly dzien... I nawet nie wiem dlaczego, akurat dzis przyszlo mi to do glowy...

to może się zbliżać Twoja Holy Hour.

No dzieki wielkie... Wolalabym jednak troche jeszcze pozyc...

nic sie nie martw, kazdy kiedys zrobił cos głupiego o czym chciałby zapomniec, niestety to gdzies w nas siedzi i czyha!

tylko nie rozumiem dlaczego teraz akurat postanowilo wyjsc z mrokow pamieci. Jeszcze rok temu mialam permanentna depresje, bo nie ukladalo mi sie w zyciu. Wyszlam na prosta, swieci mi slonko i nagle taki zonk! Nie rozumiem dlaczego umysl postanowil mi zatruc ten spokojny czas...

ja tak mam ale bardzo rzadko,nagle mi sie cos przypomni sprzed kilku lat i myle o czyms lub o kims,jakims zdarzeniu caly dzien,ale nie koniecznie jest ono przykre. wiem o co ci chodzi

poczucie winy, że jesteś szczęśliwa, bo z jakiegoś powodu uważasz, że na to nie zasługujesz....? i dlatego tak cię nachodzi?

Kradnę maluchy, odwracam je do góry nogami i sprzedaję, jako kombajny zbożowe.

no, jak miałaś depresję, to jest jasne. często tak jest. jakbyś bała się zapeszyć, i jednak się dołowała, no bo przecież nie może być dobrze, nie? musi się coś stać w końcu... i tak jakby jest to twój bufor

Kradnę maluchy, odwracam je do góry nogami i sprzedaję, jako kombajny zbożowe.

Moze masz racje. Jakis sens w tym widze. Zeczywiscie troche z dystansem podchodze do ostatnich sukcesow. I moze moja glowa tak probuje jeszcze bardziej wyhamowac szczescie, zeby wrazie czego... Tylko jak sie z tego otrzasnac? Chyba wroce do medytacji i bede wybaczac sobie i innym. Moze to uspokoi te moja glowe. Ale w sumie zaskoczona jestem jak sytuacje, ktore czlowiek juz dawno wykresli z zyciorysu, tak zywe siedza w szufladach pamieci. Niesamowite... A maluchow jako kombajny nie sprzedaje. Chociaz wizja podoba mi sie. :)

ja wiem, to tak działa... sama tak mam... ciężko sie czymś cieszyć... no i przy depresji dodatkowo jest często obniżone poczucie własnej wartości - no jak to, przecież ja nie zasługuję, na takie dobre rzeczy, które mnie spotykają w życiu... ale bardzo, bardzo ciężko się tego pozbyć :(

a może ty masz po prostu zapomnialam ci podziekowac. dziekuje, za rozsadne wyjasnienie. Nie chcialam nic mowic, ale, podobnie jak Mis, obawialam sie ze wlasnie przechodze przedsmiertny rachunek sumienia, czy cos... :( Dziekuje ci za uspokojenie. :)

Tak wlasnie. Poczucie mojej wartosci przez ostatnie lata bylo bardzo niskie. Nie moglam wygrzebac sie z problemow. A teraz, nawet po tym zyciowym zakrecie mam odruch, ze na byle cos od razu mam wizje, ze tamto zle wraca. Hmmm... Wydumalam przed chwila jak poszlam na papieroska, ze jak wroci kolejne wspomnienie to przeanalizuje je dokladnie, "przeprosze" tego komu zawinilam (w myslach, bo to nierealne, zeby znalezc te osoby), badz "wybacze" jesli przypomni mi sie kto mnie skrzywdzil. Moze w ten sposob pozamykam na dluzszy czas te szufladki mojej pamieci...

spoko :) zrób sobie gorącą kąpiel, włącz ulubioną muzykę i odstresuj się, jak się ma skłonności do depresji, to ona w stresie wraca... albo może raczej - dystymia...