Przyjaciel się we mnie zauroczył...

...a ja jestem totalnie zagubiona. Przyjaźnimy się od roku, czasem czułam, że z Jego strony to coś więcej, innym razem miałam wrażenie, że tylko bawi się sytuacją. No, ale właśnie się przyznał. A ja Go lubię, wręcz uwielbiam, ale czuję się tak zagubiona... Nie wiem, czy jest to pociąg, uczucie jest silniejsze z każdym tygodniem, ale nie potrafię tego uczucia zdefiniować. Co śmieszniejsze, On uchodzi za przystojniaka, cała płeć żeńska do niego wzdycha, a on po prosu powiedział, że jestem jedyną dziewczyną, z którą tak świetnie się rozumie. A dodam, że nie jestem jakąś super pięknością - raczej przeciętną, choć zadbaną dziewczyną... No właśnie, ale ten brak niesamowitego zwierzęcego pociągu, pożądania... Czy to przyjdzie z czasem...? Dodam, że z poprzednim chłopakiem zaczęłam zupełnie na opak, prawie się nie znając, zaczęliśmy się całować, bardzo się pociągaliśmy, zaczęło się tak naprawdę od fascynacji cielesnej, choć jak się okazało później, z osobowością też świetnie trafiliśmy... Ech... I co ja mam robić? Czy warto zaczynać związek, jeśli nie jestem pewna swoich uczuć?

dodam że mam na imię Stefan ale boję się że nie bedzie chciał zwiedzic mojej kakaowej groty.

W zwi ązku z tym, ze od cielesności sie zaczeło związek poprzedni Ci nie wyszedł. Mysle, że gdyby koło twojego kumpla zaczeła sie kręcić jakaś panienka, a na dodatek chciałby z nią być, to inaczej byś sie zachowywała i nagle twoje uczucia wzgledem niego by sie wyklarowały. Ja raz miałam faceta, byłam z nim bo były wakacje, nudziło mi się, szczerze nawet mnie nie pociągał z wyglądu, ale zaczelismy byc bliżej ze sobą, świetnie nam sie gadało, później okazało sie, że się najzwyczajniej zabujałam, był dla mnie najcudowniejszy, więc i pociąg fizyczny był:) Bylismy ze sobą 2,5 roku:) Myślę, że warto zaryzykować:)

Wtf, dzięki, też właśnie w nocy doszłam do wniosku, że chyba spróbowanie nic nie kosztuje...:) Mam tylko nadzieję, że ani ja, ani on nie będziemy cierpieć. Jesteśmy w sumie w trochę trudnej sytuacji - oboje idziemy teraz na studia, w dodatku prawdopodobnie do innych miast... No, ale mamy 4 miesiące wakacji, w końcu to może być czas na poznanie siebie nawzajem od tej partnerskiej strony... I jeśli rzeczywiście coś konkretnego by się miało wykluć, to chyba wtedy zaczniemy się martwić... Ech, ale jakoś mi tak ulżyło.:)