Jestem Psychiczna!

Znam go od 4 lat, zawsze świetnie sie dogadywaliśmy. Jestesmy ze soba od poł roku, jest cudownie wrecz idealnie. Nie wierzyłam, że takie zwiazki istnieją, a teraz sama to mam. Nie umiem sie tym cieszyć, wiecznie mam jakieś paranoje, że mnie zostawi, że mu nie zależy i takie tam. Czemu taka jestem? :(

ktoś coś doradzi?

to się może pogłębiać - tzn ten problem , dobry wyjściem będzie wizyta u psychologa , polecam

Wdech-Wydech :-)

To jest chore, bo nie moge mieć do niego żadnego "ale". Jeszcze nie usłyszałam "kocham", ale to chyba tylko dlatego, że trudno mu mówić o uczuciach. Jest czuły, dobry, opiekuńczy, a ja glupia!

no właśnie - czemu głupia ?- masz obawy , lęki itp . a to już kwalifikuje cie do terapii

może, coś jest w tym co mowisz, bo ja nie widze innego wytłumaczenia. Jesteśmy szczęśliwi, a ja sobie wymyślam

wiem co mówię bo sama tak miałam :)

I co zrobiłaś?

chodziłam na wizyty do psychologa i jakoś złagodził moje nieuzasadnione obawy , fakt ,ze ja chyba mam do takiego myślenia tendencję, bo jak już zostałam jego żoną to znowu sobie wbijałam do głowy nowe głupoty i paranoje ...było by o czym pisać ;)

Spróbuje ogarnąć się sama, a jeżeli sie nie uda to pójde do jakieoś znachora ;) Dziekuje :*

polecam się :)

tez tak mam...Moj mnie kocha nad zycie, jest czuly, opiekunczy, wszystko by dla mnie zrobil, nigdy nie dal mi powodow do zlosci obrazania sie...a ja wciaz mysle, ze mnie zostawi:(

fajnieeeee - widze, że nie jestem sama. Kurcze musze zacząć myśleć pozytywnie :))

wiecie co , bo to może właśnie w tym wszystkim nieprawdopodobna jest ta ich dobroć - to takie dziwne i podejrzane u tego gatunku ;)

o tak ja sobie mówie, że to taki piękne i to nie może długo trwać, bo ludzi nie spotykaja takie dobrerzeczy

Znowu mi źle. Jestem idiotką!

lubię tę piosenkę tylko popraw deszcze na deszczu i będzie git :D

Dzieki :) nie ogarnęłam tej literówki :)

To ja Wam powiem skąd oczekiwanie że Was zostawi. Jakie miałyście dzieciństwo? Czy czułyście się kochane bezwarunkowo? A może byłyście samotnym dzieckiem, opuszczonym? W takim wypadku ciężko zaufać, że ktoś nas z znowu nie opuści (skoro rodzice nas opuścili - oczywiście nie w dosłownym sensie). CZy zgadłam?

Mnie opuściła najlepsza przyjaciółka, ale nie chciałam o tym tu pisać, bo pewnie ktoś by mnie wyśmiał

A ile małaś wtedy lat? Opusciła Cię bo odeszła czy umarła? Jeśli była Ci naprawdę bliska i cieżko to przeżyłaś możliwe że teraz boisz się powtórki z rozrywki, że zostawi Cie znowu ktoś na kim Ci zależy...

Byłyśmy jak siostry od dziecka. Miałyśmy tylko siebie. Moge smiało powiedzieć, że ją kochałam, była dla mnie najważniejsza. Poznała chłopaka, olała mnie. Przestała się odzywać. Próbowałam z nią o tym rozmawiać, mówiłam jak cierpie. Ona mi na to, że powinnam sobie kubeł zimnej wody na głowe wylać. Miałyśmy tyle planów, nawet kiedyś rozmwiałyśmy o tym, że za kilka lat zamieszkamy obok siebie ze swoimi mężami i dziećmi.

Czy teraz rozumiesz dlaczego prześladuję Cie myśl, że chłopak Cie zostawi? Może ta świadomość pomoże ci się z tym uporać. Jeśli nie - idź do psychoterapeuty.

Myślałam o tym tylko boje sie, że tam albo ktoś mi powie, że sobie wymyślam, albo każe mi brać jakieś leki i mnie tym ogłupi

eeee, psycholog nie ma uprawnień do wypisywania leków. Psychoterapeuta prowadzi psychoterapię i też nei leczy farmakologicznie. Jeśli pacjent jest poważnie chory i oprócz psychoterapii potrzebuje leków - terapeuta pracuje wraz z psychiatrą (który wypisuje leki). Nie potrzebnie się tego obawiasz. Zresztą do niczego nie mogą Cie zmusić. Wystarczy nie wykupić leków, prawda?

Jestes psychicznie chora.

Kto jest psychicznie chory?

Sensacje - wiem No faktycznie, dzieki za rade. Myślałam, że ten temat zostanie wyśmiany

uwazaj zebys nie przegiela!