dziś rano wstałam i z uczuciem BÓLU wielkiego

włączyłam komputer wiecie. Ale tu wczoraj napisałam wyzwisk, ale powiem wam - choć tego żałuję to jest to sama prawda, a ja byłam najzupełniej w świecie normalną osobą, gdybym nie musiała się zadawać z takimi zerami jak moja rodzina. I codziennie rano budzę się i to wiem a pod koniec dnia wiem tylko, że ich nienawidzę za krzywdy i wszystko złe co mi zrobili i oni pojęcia wiecie nie mają jak ja musiałam ciężko pracować nad tym, żeby ich totalnie nie znienawidzieć i żebym nie pogrążyła się w chorobie psychicznej przez nich. A wystarczyłoby się odseparować od nich i już byłoby dobrze. I ja to wiem. To jest moja tragedia. Siedzę tak i myślę - jak ja mogłam dać się wciorać w takie dno. Nie wiem - zabiłabym się najchętniej. Ale modlę się usilnie żebym wyjechała jak najprędzej bez powrotu. Nie umiem wam tego wytłumaczyć. W sumie mogłam być normalną osobą, ale toksyczni rodzice górą. Znienawidziłam ich już, ale dobrze, że w obłęd nie wpadłam z tego powodu. A reszta tej mojej BYŁEJ rodziny - jak są chorzy umysłowo lub niepoczytalni to niech się leczą na głowę bo oni mają studia to żeby nie było, że osoby niepoczytalne umysłowo mają studia w Polsce. Chyba każdy wie co to jest PIENIĄDZ, PRACA i MIESZKANIE W ŻYCIU. Oraz kto jest czyim dzieckiem. A ja jestem bezpańska skoro nie mam gdzie mieszkać. KONIEC. :( Nie wiem czy można zgorszyć kogoś na KAFETERII gdzie kiedyś ja się denerwowałam brakiem moderatora, ale cóż... kto jest największym wrogiem? Ja. Czemu? Bo nie mam mieszkania. Ta sama śpiewka 9 rok. A mieszkania jak nie było tak nie ma. Ale mnie w domu okłamywali rodzice całe życie. Kiedyś już ich nie zobaczę. Może już niebawem. I wtedy sobie po prostu ...odetchnę z ulgą. Wiejskie świry i tyrany. TYRANOZAURY. :(