wpadam w depresje, nie chce mi sie życ w wieku 19lat

pewnie nikt tu nie potraktuje mnie poważnie, ale chociaż sie wygadam. Mam19 lat, dopiero co zdałam mature. Mam faceta jesteśmy ze sobą 3,5 roku, nie układa nam sie, kłócimy sie o byle gowno. Tak naprawde nie pasujemy do siebie, ja jestem typem intelektualistki on odwrotnie, do tego nie chce ze mną wychodzić. Mam 19 lat pracuje, od 9-18 potem siedze przed telewizorem, lub w necie, widujemy sie na kilka godzinw weekend. Mam dość. Jego, mojego nudnego życia, sytuacji w domu. Z jednej strony go kocham jest troskliwy czuły, z drugiej strony przeszkadza mi jego tragiczna sytuacja jeśli chodzi o edukacje. Chciałabym jeszcze poszaleć jako nastolatka, ale on mnie ogranicza. Inne pary bawia sie razem. Wiem, że jeśli go zostawie zostane sama jak palec. Marze o kimś, ale on jest całkowicie nieosiągalny. Równie dobrze mogłabym czekać aż spotkam Ronaldo na ulicy i powie, że czekał na mnie całe życie. Jestem nieszczęśliwa, rozmowy nie pomagają, zaczełam wymiotować, czuje sie bezwartościowa

życie

19 lat - i nastolatka ? ??

19-naście jeszcze rok jestem nastolatką.

gdy sie z nim wiązałaś to wydawało ci się: jeden na całe życie, pokonamy wszystkie przeszkody i będziemy razem az do śmierci, problem polega na tym że niektóre dziewczyny potrzebują się wyszaleć, zając karierą, a na końcu wiązać na stałe w wieku 30-40 lat, ty jesteś pewnie tym typem, nie wróżę wam przyszłości, jeszcze różne charaktery..........., zerwij z nim bo to związek bez przyszłości

dokładnie tak mi sie wydawało, nie chodzi mi o to by sie wyszaleć bo potrzebuje, być z kimś, ale nie koniecznie w ten sposób, nie wiem czy to miłość czy przyzwyczajenie ale nie umiem go zostawić

zostaw go w pizdu

latwo powiedzieć, a ja wiem, że on mnie kocha