Konspirujaca matka, jak byscie sie czuli?

Nie wiem jak sobie z tym poradzic, matka mnie nie nawidzi nie wiem za co, owszem rozmawia ze mna, ale to jest na zasadzie dwoch slow na dzien, mieszkanie pod wspolnym dachem jest katorga. Ale nie w tym rzecz, mam mlodsza siostre, ktora matka swiadomie badz nie nastawila rowniez przeciwko mnie. I tak np jestem z nimi w pokoju, one sobie rozmawiaja, smieja sie, ja sobie tylko siedze, wyszlam na chwile a matka szepcze siostrze cos do ucha tam bym nie slyszala. I tak juz sie zdarzylo kilka razy, czuje sie jak intruz doslownie! I to w dodatku obgadywany! Zwrocic uwagi nie zwroce bo doskonale wiem jak to sie skonczy, matka zacznie krzyczec i dostanie szalu ze ja mam jakies urojenia! Ale powiedzcie, czy ja przesadzam? czy faktycznie tez byscie sie tak czuli gdyby wlasna matka tak sie zachowywala

no dla mnei to jakas zupelnie dziwaczna sytuacja! rozumiem, ze rodzice z dziecmi sie kloca, ale takie cos....matka z jedna corka obgaduja druga no nienormalne to jest dla mnie zupelnie.....

ale jak sobie z tym poradzic?

jest miedzy wami jakis konflikt?

trzymaj sztame z siostra, otworz jej oczy

to skomplikowana sprawa, konfliktu jako takiego nie ma ale matka jest doksyczna, cierpi na depresje od wielu lat, ale dlaczego tak mnie odrzuca, tylko najgorsze ze ja czuje sie kompletnym zerem przez to wszystko

ile masz lat? masz szanse na wyprowadzke od mamy i siostry? twoja sytuacja jest dosc ciezka, bo zamaist wsparcia od bliskich osob jestes oddtracona ..moze porozmawiaj z mama spokojnie bez awatur, ze takei sytuacje sa dla Ciebei bardzo neprzyjemne i zapytaj sie czemu ona sie tak wobec Ciebei zachowuje....moze ktos inny w rodzinie sie za Toba wstawia takze, wspolczuje Ci z calegos erca bo takiej mamy to ja bym nie chciala

a ojciec?

zachowanie Twojej matki jest jej sprawą - tylko świadczy o niej wiem, że jest to bolesne i przykre - człowiek wykluczony z grona czuje się samotny i gorszy ale nie ma potzrby sie tak czuć - poroponuje ci znalezienie sobie dobrych kontaktow poza rodziną, skoro w niej nie możesz znaleźc ciepła :-)

Norma. Tak jest we wszystkich rodzinach. Ktoś jest od kochanie, ktoś od roboty, a ktoś jest kozłem ofiarnym.

ojca nie mam, mam 27 lat, myslalam nad przeprowadzka chodz to nie takie latwe, gdyz bardzo pomagam w utrzymaniu, za mamy marne grosze nawet nie starczalo by na czynsz! rozmawiac sie z nia nie da, od razu wpada w szal

nie masz obowiązku być matka swojej matki zadbaj o siebie i nie jest normą, że w rodzinie ma się przypisaną rolę kozła ofiarnego, błazna czy jakąkolwiek inną...

a napisz coś więcej, ile lat ma Twoja siostra, czy się uczy, czy pracuje, ile mniej więcej dokładasz się mamie, w jak dużym mieszkasz mieście, czy jesteś po studiach, czy byłabyś w stanie sama się utrzymać i czy masz jakieś podejrzenia czemu mama tak się wobec ciebie zachowuje?

Przychodzi taki moment gdy normalnie rodzice stają się sfrustrowani faktem że ich dorosłe dziecko jest nieudacznikiem, że jest wciąż w domu przy nich zamiast sobie radzić samemu w życiu, i na różne sposoby starają się je wypchnąć z domu (mniej lub bardziej świadomie!), choćby kosztem dobrych relacji. Te zostają uzdrowione gdy drogi rodziców i dorosłych dzieci rozchodzą się. Znam to z autopsji. Gdyby było mi super dobrze w domu rodzinnym, chyba nigdy bym się nie wyprowadziła.

(O, proszę... dopiero teraz przeczytalam że masz już 27 lat. No to na co jeszcze czekasz? Znajdź sobie własne miejsce na swiecie, choćby wynajmowane i kogoś kogo sobie sama wybierzesz jako wsparcie czyli partnera.)

tak samo jest z moim facetem, mlodsza jest taka kochana i cudowna a on takim zerem... nie ma co autorko wyprowadz sie skoro u ciebie mlodsza tez jest takim cudownym dzieckiem niech matce pomaga a ty sie usamodzilnij i miej je gdzies, niech sobie same radza to w koncu docenia to co robilas, a jesli nie, to odpusc sobie i nie utrzymuj kontaktu bo ze swolocza sie wytrzymac nie da!

Moze dodam ze ja sie wlasciwie niedawno wprowadzilam spowrotem, tzn po studiach wrocilam, z zego matka byla bardzo zadowolona, a poza domem mieszkalam 6 lat! chcialam wprowadzic sie tylko na chwile by moc troszke oszczedzic na cos wlasnego, a poza tym poczuc troszke rodzinna atmosfere, gdyz jednak troszke tesknilam. no ale widze teraz nie mam wyboru:/

oczywiscie faceta nie mam, trudno mi nawet na jakiegos spojrzec bo wstydze sie tego co przezywam w domu. Czuje sie samotna i odrzucona, a matka po prostu niszczy mnie jeszcze bardziej w tym co robi i jak sie zachowuje