POMOCY! czy to normalne objawy

Od jakiegoś dłuższego czasu gadam sama do siebie- ale z osobami, których naprawdę nie ma. Teraz np wiem, że one normalnie nie istnieją, ale kiedy tak gadam wydaje mi się, że jestem zupełnie gdzie indziej niż np. w moim domu a ci wyimaginowani ludzie wydają mi się prawdziwi. Czy ktoś też tak miał? Czy powinnam iść z tym do psychiatry?

niech ktoś coś napisze

czyli zostaje psychiatra?

masz za dużo wolnego czasu! zajmij się czymś pożytecznym! to wytwory twojej wyobraźni. twój mózg się nudzi,za długa rpzerwa od nauki gówniaro

I pobyt na oddziale-serio

psychiatra!

nie jestem gówniarą, mam 26 lat

nie nie do psychiatry, dla mnie to takie marzenia są jakby, chyba że nie kontrolujesz tego i naprawde widzisz te osoby to tak, do czubków.

chodzi o to, że ja nie widzę ich ale jakby istnieją

To trza leczyc i juz, zalecam...albo lepiej nie:D

no to jak ?

SZPITAL PSYCHIATRYCZNY, sala obserwacyjna, lozko przy oknie.

no to piękna przyszłość mnie czeka :)

Ja sobie czasem wyobrażam, że znam jakąś gwiazde i z nią gadam ...

skoro WIESZ ze tych osób nie ma , to raczej nic Ci nie jest, no chyba ze myslisz ze one istnieja realnie, no to wtedy masz problem...

Karolina- też często tak mam

ja też więc się nie martw

zalecają wizualizowanie sobie sytuacji, w której nieśmiali jesteśmy, czyli właśnie takie niby rozmawianie z kimś, przepracowywanie tego jak się okazuje, można w ten sposób zapędzić się w kozi róg :O

ha ha ha!