Ja w tym domu nie wytrzymam...przegrałam życie za młodu

Jestem okropna pakudna itd, wiem ze trzeba z tym żyć. Wystarczy po prostu o siebei zadbać, problem powstaje wtedy kiedy nie ma za co. Tak też jest i u mnie. Niby sie nie przelewa. Jestem brzydka i niezadbana czuje siue gorsza od innych , wszyscy moi znajomi maja lepsze ciuchy kosmetyki, nie wymagam wiele po prostu. A tak jak gdzieś wyjdę to cały czas w tych samych ciuchach. Wstyd mi. Płaczę...

dzięki za sowa pocieszenia. Widocznie tak już musi byc że jedni maja wszystko a inni nie maja nic..:(:(:( Chyba muszę to zakończyć sama w inny sposób

ile masz lat?

Przestań jojczeć i weź się za jakąś pracę, to będzie na ciuchy. Ja też chodzę po 10 lat w jednych adidasach, bo mam inne, ważniejsze cele, na których realizację przeznaczam pieniądze. Ubrania nie są ważne, jeśli masz cel, do którego dążysz.

mam 17 lat. Moim celem jest znaleźć miłość. I co ciągle myślisz ze mi sie to uda mając sianowate włosy?? Ja bym już dawno poszła do pacy ale rodzice mi nie dają, każą mi pomagać w domu za darmo a nie daja mi na nic. Na ciuchy nie, na kosmetyki nie, na telefon nie.Ich wogóle nei obchodzi to jak ja sie czuje, jak jest mi wstyd spotykać sie z bogatymi koleżankami które co raz przychodzą w nowym ciuchu, fryzurze. Zaczynam wyglądać jak ostatnie nieszczęście. Rodzice marnują mi życie!!

przez to wszystko popadam w depresje, nikt normalny na mnie nie spojrzy jak będe wyglądac jak ostatnie nieszczęśće. Rodzice zmarnowali mi cała młodość wstydzę sie wychodzić z domu, odcinam sie od koleżanek...

gdybym wyglądała jak człowiek..., czy to tak dużo chcie.ć nie wstydzić sie wyjść z domu??