Czy życie w ciągłej rozłące ma sens?

Dopadła mnie dość dziwna sytuacja.Jestem podczas rozwodu lecz poznałam kogoś "on line" i spotkania już za nami.Mieszka w innym mieście i dzieli nas prawie pół Polski.Główny problem polega na tym że wciąż wyzjeżdza za granicę na delegacje.Czasem na tydzień a czasami na miesiąc.Spotkania odbywały się w wolnym czasie głównie w weekendy.Jestem emocjonalnie rozdarta ponieważ pojawiły się jakieś uczucia ale z drugiej strony przeraża mnie to i wizja samotnego siedzenie w domu gdy On jest poza granicami kraju.Praca dla Niego jest ważna i bardzo ją lubi,spełnia się w niej.Gdzie jest miejsce na wspólny związek z krwi i kości?Jestem w dużej kropce ponieważ z pracy nie zrezygnuje.Jak ma wyglądać to wspólne życie?

Hm jeśl on albo Ty nie ma zamiaru kiedyś zerwać z pracą dla drugiej osoby to niestety nic z tego nie bedzie.. Przykre ale tak to juz bywa Jak rowniez wydaje mi sie, jak za daleko to nie zaszlo to moze dac sobie spokój...

W tym sęk że trochę zaszło i nawet zależy mi na nim,ale boję się ciągła rozłaka i rzadkie spotkania zrobią swoje i młode dopiero co rozwijające się uczucie umrze własną śmiercią,tym bardziej że jego wyjazdy są praktycznie z dnia na dzień.Jestem w wielkiej rozterce.

i tylko uydaje ze z dnia na dzien musi wyjechac, lecz skoro sie przemierza pol Polski to sie zauroczyl

Nie ma żony ,bo byłam u niego w domu,poznałam syna,tak więc z tej strony jest czysty.Tylko te ciągłe wyjazdy z dnia na dzień