Jestem z moim chłopakiem z litości..

żal mi go, że tak bardzo mnie kocha.. nie mam serca go zostawić, ale wiem że nie pasujemy do siebie, jesteśmy z całkiem innych światów:O wmówiłam sobie, że będziemy razem i już,.. z mojej strony to nie miłośc a przyzwyczajenie.. i dlatego tak cięzko mi cos z tym zrobić.:O

jesteście żałośni rozejdźcie się po co się ranić

dlaczego ?

no to co mamy ci biedactwo doradzic??

mialam dokladnie ta sama sytuacje rok temu...on kochał a ja nie, ale zdecydowałam sie go zostawic,nie bylo o czym gadac itd.nudy..bez sens... i dobrze zroiblam..potesknilam za nim torche...bo bylam przyzwyczajona do niego,ale teraz jest super..i zrobilam dobrze:D

robie mu loda i łykam z litości :-(

no bo tak jest laska laska a potem nie ma co z nią robić na randce

najgorsze jest to, ze gdy z nim zerwę i tak bede go widzieć codziennie.. pracujemy w tej saemj firmie:O nie zniosę tego jego smutnego spojrzenia, załamania.. on tyle w życiu juz wycierpiał:( mówił, ze chce byc ze mną do konca życia.. a gdy zobaczy jak odchodze z innym:( on jest taki wrażliwy/...

alfjanfoanfoanfionainfa TY KOZO NIE WIESZ ZE NIE ROMANSUJE SIĘ W PRACY!!!!!!!!!!!!!!!!

weź zacznij sie tak strasznie zachowywać (niby nieświadomie tego że go ranisz) i cie zostawi... (nie dogryzam tylko staram sie pomóc)

powiedz, wytłumacz. odejdz. bardziej boli jak po latach wielu takie cos uslyszy

41 duza stopa

jaka stopa kretynie?:O